Ужо на наступны дзень пасля ад’езду з Мінску расійскіх прэм’ер‑міністра і міністра фінансаў Пуціна і Кудрына, Лукашэнка склікаў нараду па сацыяльна‑эканамічных пытаннях.
Па тоне размовы можна здагадацца, наколькі паспяхова прайшлі перамовы з прадстаўнікамі Крамля. Лукашэнка відавочна быў не ў гуморы, ён персанальна папярэдзіў старшыню ўраду Сяргея Сідорскага і кіраўніка Нацбанку Пятра Пракаповіча, што скончыўся час кланяцца Расіі.
«З сённяшняга дня гэты час скончыўся, прыходзіць новы час.
Не выходзіць у Расіі — не трэба біць паклоны, ныць, плакаць, трэба шукаць сваё шчасце ў другой частцы планеты. Я гэта свядома публічна кажу», — адзначыў кіраўнік дзяржавы.
Лукашэнка быў абураны заявамі Кудрына. «Мы ўчора назіралі цікавую сітуацыю, калі прэзідэнт Беларусі сядзеў з Уладзімірам Пуціным і абсалютна на сяброўскай ноце абмяркоўваем пытанні. І нармальна ідзе абмеркаванне. А ў гэты час Аляксей Кудрын дае прэс‑канферэнцыю сутнасць якой — пасеяць паніку ў Беларусі. Ён цалкам кансалідаваўся з нашымі адмарозкамі, якія тут на заходнія грошы вякаюць і пачынаюць вучыць працаваць», — зазначыў Аляксандр Рыгоравіч.
Лукашэнка заклікаў Сідорскага не вадзіць міністраў па звыклых дарожках, а
«трэба ісці на іншыя месцы, дзе нас не ведаюць, дзе нас чакаюць, і гандляваць — дзесяццю трактарамі, адным камбайнам, па чайнай лыжцы цукар вазіць».
«Дык у чым праблема, чаго вы лезеце ў тую Расіі, дзе вам выспяткі даюць? Няўжо вы не разумееце, што ўжо не першы раз ствараецца сітуацыя, калі нас хочуць узяць голенькімі і голымі рукамі, бясплатна? Бо ўчора Пуцін сказаў, што на падлёце да Мінска яны з Кудрыным абмеркавалі сітуацыю. І тут Кудрын разразіўся тырадай. Што, гэта было не ўзгоднена? Усё гэта ўзгоднена», — сказаў Лукашэнка.
Беларусі лідэр запэўніў, што справа не ў Асеціі і Абхазіі. «Запомніце: ніякіх вымольванняў і выпрошванняў. Калі няма ў іх 500 мільёнаў даляраў, якія нават даўно абяцалі, і мы спланавалі свой бюджэт адпаведна, то не хадзіце і не прасіце. Давайце будзем будаваць сваю эканоміку і палітыку як суверэнная незалежная дзяржава. Калі мы нарэшце пачнём мысліць як чыноўнікі суверэннай дзяржавы?»
«Гульня пачатая па‑буйному, майце на ўвазе. Выбудуем — будзе дзяржава. Не выбудуем — самнуць і бясплатна ў кішэню пакладуць, будзем бегаць потым і паглядваць налева і направа, каб кавалак хлеба са стала кінулі»
