Пасля начной залевы 2 ліпеня склепы, падворкі і агароды трох двароў у в. Скварчыцы Баранавіцкага раёна апынуліся пад уражвальным слоем гною, які мясцовая гаспадарка збірала паблізу ажно з мінулага года. Гноем заліло нават хаты.
Карэспандэнты «Intex-press» завіталі ў Скварчыцы ў той момант, калі пагрузчыкі з мясцовага калгаса «Аграшчара» здымалі верхні слой каравяка на прыватных падворках і вясковай вуліцы.
«А ў агародах жа нічога не збярэш. Усё папросту згарыць. А калі не, дык як такую бульбу будзеш есці — яна ўся ў гаўне», — абураецца пацярпелы ад такой незвычайнай «паводкі» Леанід Вікенцьевіч. Ягоны найбольшы боль — маладыя яблынькі малдаўскіх гатункаў, лёс якіх цяпер невядомы: выжывуць — не выжывуць. У яго жонкі Валянціны — іншы клопат: «Мае каны (кветкі — аўт.) мне спецыяльна прывозілі знаёмыя з Масквы… Лілеі — кожная па 8 — 15 тысяч… Яны ўжо прападуць».
Разам з Валянцінай мы ў гумовіках мінаем граду з клубніцамі. Ягады таксама «ў шакаладзе».
«Клубніцы адно раз паспела сабраць. Астатнія хтосьці выбраў без мяне. Цяпер ужо ніхто не палезе, нават злодзей…», — са скрухаю кажа Валянціна.
У суседзяў Леаніда і Валянціны таксама затапіла і новы (на градах), і леташні (у склепах) ўраджаі. Студні пацярпелых вяскоўцаў апламбавалі санслужбы, забараніўшы піць ваду. На пытанне: «Як далей будзеце жыць?» у гэтых простых людзей знайшліся вельмі простыя адказы. Ваду можна браць у суседзяў праз пяць хат. Па прадукты — на рынак.
«Давядзецца цяпер лямку цягнуць… Чаму ж начальству было не на горцы каля самых хат гэта возера жыжы рабіць. Але што каму дакажаш, хто будзе слухаць? У нас заўсёды смурод стаяў, як вецер падзьме. Нікому няма дзела. Скажуць: заткніся, бабка, што ты пляцеш?», — выракае пацярпелая кабета Зіна.
«Дабром» пазалівала людскія падворкі.
І нават хаты.
Бяда прыйшла адтуль.
