Ушанаваць памяць слыннай у беларускай гісторыі моладзі, філаматаў і філарэтаў, з Баранавіч і Мінска агулам сабраліся каля сарака чалавек.
Выступае гісторык Віктар Сырыца.
Гісторык Міхась Бернат.
Усе словы і спевы гучалі ў летнім садзе.
Як паведаміў арганізатар імпрэзы, старшыня баранавіцкай філіі ТБМ Віктар Сырыца, менавіта 185 гадоў таму дваццаць маладых аматараў навукі і мастацтваў, бальшыня якіх паходзіць з баранавіцкай зямлі, былі сасланыя ў аддаленыя губерні Расіі па палітычных матывах.
Ушанаваць памяць слыннай у беларускай гісторыі моладзі, філаматаў і філарэтаў, з Баранавіч і Мінска агулам сабраліся каля сарака чалавек.
«З лёсаў найлепшых сыноў Айчыны складаецца і лёс Бацькаўшчыны, а жыццё да ўсіх філаматаў і філарэтаў быў нелітасцівы, – прамовіў гісторык Міхась Бернат. – Яны – героі-пакутнікі за Беларусь. Гэта людзі, якія ахвяруючы сваімі здароўем і жыццямі, пачалі будзіць нацыянальную свядомасць сваіх суайчыннікаў».
Сустрэча адбывалася на вольным паветры, у летнім садзе. Гісторык Віктар Сырыца правёў сярод прысутных літаратурна-гістарычнае анкетаванне і прачытаў невялікую лекцыю пра выбітных філаматаў: Яна Чачота, Францішка Малеўскага, Ігната Дамейку, Міхала Рукевіча… Пра тое, за што яны жылі, за што змагаліся і за што пасля былі пакараныя – кажучы словамі Адама Міцкевіча, «за Айчыну, навуку, сумленне».
Неўзабаве прамовы змяніліся даволі самадзейным канцэртам, на якім сталічныя аматары творчасці філаматаў і філарэтаў праспявалі песні на іх вершы. Час ад часу канцэрт перарываўся гукамі фартэпіяна, вершамі баранавіцкіх паэтаў і ўсё больш блізкімі да нас грымотамі.
