Ірэна Саўко ўсё ж запісала роднымі расійскую і беларускую мовы,
фота БЕЛТА.
Тэлеканалы паказалі рэпартажы пра тое, як перапіс прайшоў у рэзідэнцыі Дразды. Дзяржаўныя СМІ акцэнтавалі ўвагу на пунктах, якія тычыліся мовы:
«— Ваша родная мова?
— Беларуская. (Пасля паўзы.) Беларуская, расейская мова. Для мяне аднолькавыя дзве мовы.
— На якой мове Вы звычайна размаўляеце дома?
— А па-рознаму — ад беларускай да расейскай. І на трасянцы таксама».
Лукашэнка, вялікі майстар выкручвацца, і тут знайшоў формулу, каб не шакаваць выміраючую частку свайго электарату — прасавецкую, прарасійскую.
Акурат моўныя пункты выклікалі найбольшую грамадскую дыскусію напярэдадні перапісу. Сваімі адказамі Лукашэнка фактычна падтрымаў статус беларускай мовы як роднай і хатняй, наколькі мог у сваім амллуа і дадзенай палітычнай сітуацыі.
Адказы Лукашэнкі на перапісе пацвердзілі, што нясмелы паварот да беларускай культуры сапраўды адбываецца, пакуль на сімвалічным, а не практычным узроўні.
Захад змяніў стаўленне да Лукашэнкі, як толькі кіраўнік Беларусі канчаткова змяніў стаўленне да незалежнасці Беларусі. Лукашэнка перастаў уяўляць пагрозу для незалежнасці Беларусі, і яго пакінулі ў спакоі. Гэта на ўзроўні міжнароднай палітыкі.
Унутры краіны адной з першапрычын канфлікту Лукашэнкі з незалежным грамадствам была пагроза нацыянальнай культуры, якую той нёс. І незалежнае грамадства выкарыстала ўсе свае магчымасці, каб паставіць «праблему Лукашэнкі» на міжнародным узроўні. Знікненне такой пагрозы дакарэнна зменіць умовы палітычнай гульні ў краіне. Кансэнсусу стане больш, канфліктных зонаў — менш.
Cujus regio, ejus lingua. Чыя ўлада, таго і мова. Так можна перафразаваць вядомую прымаўку часоў Рэфармацыі ў пераламленні на цяперашнюю сітуацыю ў Цэнтральнай Еўропе. Дык вось, культурная палітыка ў краіне пры Лукашэнку будзе вырашаная тым, на якой мове пойдзе вучыцца Коля — на беларускай ці на расейскай. Калі ў школе каля Драздоў адкрыецца беларускі клас, такія адкрыюцца ва ўсёй краіне.
Рана раздаваць авансы. Пачакаем 1 верасня 2010 года.
