дАмы часоў дэкадансу

З імёнамі, як кроплі сіропу:

Ні-на

або

Лі-ля

Дамы з водарам мужчыны,

Аматаркі моцных напояў,

Цяжарныя звышлюдзьмі.

З вачыма зялёнымі, як абсэнт —

Іх позірк вечна адсутны —

Ён так далёка ад твару!

Недасяжныя,

Бо ім усё да лямпачкі,

Той самай,

Што паказвае аэроплянам

Вяршыню Эйфелевай вежы.

Яны кахаюць выключна авіятараў.

Яны сышлі, як сыходзіць ноч —

У простай чорнай сукенцы.

У час, калі рэкі паглынаюць зоры,

На раму цьвёрда кладзецца рука.

У кожнай зь іх свая рака.

І кожная

Кахае свайго марака.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна?