Наша краіна для іх па-ранейшаму знаходзіцца па-за Еўропай.

Нядаўна Мінск увайшоў у рэйтынг лепшых месцаў для турыстаў ва Усходняй Еўропе. Мы пацікавіліся ў замежнікаў аб іх уражаннях ад наведвання Беларусі. У мінулым месяцы нашу краіну наведалі нідэрландзец Брам Мелінк і датчанка Дагмар Скоў.

«НН»: Што вы ведалі аб нашай краіне, калі ехалі ў Беларусь?

Брам Мелінк, 25 гадоў. Жыве ў Амстэрдаме. Піша доктарскую дысертацыю. Спецыялізуецца на шматкультурнасці галандскага грамадства пасля Другой сусветнай вайны.

Брам: У Нідэрландах людзі мала ведаюць пра Беларусь акрамя тых фактаў, што Мінск — сталіца краіны, якая з’яўлялася рэспублікай былога СССР, яе прэзідэнт — Аляксандр Лукашэнка.

Дагмар: Я амаль нічога не ведала. Мне казалі аб Беларусі, як адзіным месцы, дзе захавалася савецкая сістэма. Маўляў, краіна знаходзіцца па-за еўрапейскімі працэсамі, як тое было ў СССР. І што гэта апошняя дыктатура ў Еўропе.

Дагмар Скоў, 22 гады. Скончыла гімназію два гады таму. Шмат вандравала па Танзаніі, Расіі, Манголіі, Кітаю, Новай Зеландыі. Жыве з бацькамі ў адной з дацкіх вёсак.

«НН»: Страх прысутнічаў перад паездкай?

Брам: Не. Безумоўна, ты ніколі не ведаеш, што цябе чакае ў краіне, якую наведваеш упершыню. У Беларусі добрыя і гасцінныя людзі, што дазваляе пачувацца як дома.

Дагмар: Не было страху. Я наведвала Расію ў мінулым годзе. Таму ўяўляла, што Беларусь будзе падобнай краінай. Я ведала, што ў вас бяспечна з-за вялікай колькасці паліцыі.

Адзіная рэч, якой мяне напалохалі, каб не ўдзельнічала ў акцыях супраць улады.

Бо гэта можна скончыцца непрадказальна.

«НН»: Вы мэтанакіравана ехалі ў Беларусь. Чым яна так зацікавіла?

Брам: Мне было цікава паглядзець на беларускае грамадства, яго арганізацыю. Вашы палітычная і эканамічная сістэмы унікальныя для Еўропы.

Дагмар: Мне хацелася паглядзець на краіну, якая ўсё яшчэ існуе па-савецку. Я хацела атрымаць уяўленне аб «старым свеце».

«НН»: З якімі цяжкасцямі сутыкнуліся?

Брам: Працэс рэгістрацыі аказаўся вялікай праблемай. Неабходныя бланкі былі толькі на рускай мове, якой я не валодаю.

Дагмар: Я хацела наведаць Беларусь яшчэ тры гады таму, але тады з-за складанасцяў з атрыманнем візы адклала свой візіт. Сёлета праблемы таксама былі, але я не здалася. Моўны бар’ер.

Я ведала, што ў Беларусі няшмат людзей размаўляе па-англійску. Але была больш здзіўлена, калі з гэтым сутыкнулася на практыцы: іх яшчэ меней.

Праблемы ўзніклі з рэгістрацыяй. Без дапамогі знаёмых у Беларусі я б сама ўсё не вырашыла.

«НН»: Lonely Planet уключыла Мінск у дзесятку лепшых месцаў для турыстаў ва Усходняй Еўропе. Вы згодныя?

Брам: Мне даволі спадабалася ў Мінску, але гэта не з-за яго агульнай прывабнасці для турыстаў. Тут іншае. Мяне зацікавілі чыстыя вуліцы, арганізацыя жыцця людзей у горадзе, вялікая колькасць шматкватэрных дамоў. Я знайшоў яго цікавым з пункту гледжання арганізацыі грамадскай прасторы, што адрознае ад таго, якім чынам мы арганізоўваемся ў Нідэрландах.

Дагмар: Усё залежыць ад таго, што значыць «лепшае». Я была ў Кіеве, Будапешце, Таліне, Празе і Вільні. Наведаць Мінск было цікава, бо ён адрозны ад іншых еўрапейскіх сталіц. Горад мяне моцна здзівіў тым, што тут я ўбачыла шмат рэчаў, аб якіх магла толькі марыць. Напрыклад, цудоўны балет. Але

я не магу назваць Мінск прыязным горадам для турыстаў.

«НН»: Гатовыя яшчэ раз наведаць нашу краіну?

Брам: Так, я спадзяюся, што праз некалькі гадоў зноў прыеду. Бо мне сапраўды спадабаўся побыт тут. Я знайшоў Беларусь цікавай краінай.

Дагмар: Было б вельмі цікава і далей працягваць спазнаваць Беларусь. Безумоўна, я хацела б пабачыць больш, але не ведаю, калі змагу вярнуцца. Галоўная праблема — у складанасці атрымаць візу.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна?