Адпаведны ўказ быў падпісаны з фармулёўкай: «у сувязі са стратай даверу».
Адстаўцы папярэднічала кампанія ачарнення ў падкантрольных Крамлю СМІ. Падставай для атакі сталася нежаданне Лужкова адступіцца ад непапулярнага праекта правядзення хуткаснай аўтатрасы праз Хімкінскі лес. Але прычынай можа стаць жаданне перадзелу ўласнасці.
У часы мэраўства Лужкова ласыя кавалкі будаўнічага і камунальнага бізнэсу Масквы апынуліся пад кантролем набліжаных да Лужкова бізнэсоўцаў і нават жонкі Лужкова — Алены Батурынай, якая стала адзінай
У Расіі ад часоў Пуціна губернатараў не абіраюць, а прызначаюць зверху.Лужкоў не раз выйграваў выбары ў Маскве, якой ён кіраваў ад часоў перабудовы, з 1992 года ў якасці мэра.
Лужкову не дапамог удзел у кіраўнічай партыі «Адзіная Расея».
Нельга выключаць, што зараз
Летась у цэнтры Мінска, каля гатэля «Беларусь», адкрыўся Дом Масквы.
Будаўнічая фірма «Ітэрабелбуд», даччыная кампанія холдынгу Батурынай, пачала будоўлю самага
Нарэшце,
«Інтэка» Батурынай атрымала для забудовы кварталы ў раёне праспекта Дзяржынскага і мікрараён Лебядзіны каля Драздоў.
Ходзяць чуткі, што менавіта ў Батурынай былі закупленыя пластыкавыя крэслы для беларускіх стадыёнаў, якімі чамусьці сталі масава замяніць звыклыя, пераважна драўляныя сядзенні.
Дарэчы, бізнэс «Інтэка» пачаўся ў 1991 годзе з невялікай вытворчасці пластмасавых вёдраў і тазікаў.
Перад атакай на Лужкова Крэмль арганізаваў аналагічны наезд на кіраўніка Беларусі Аляксандра Лукашэнку, але тут Масква была не ў праве зняць яго з пасады.
Пры Пуціну Лужкова цярпелі, хоць асабістыя адносіны іх былі кепскімі. Нацыяналістычная рыторыка Лужкова трапляла ў струмень палітыкі Крамля. Для падтрымкі сваёй папулярнасці Лужкоў абачліва выбіраў мішэні для нападак: ён ваяваў з