Адзін Сабака абвясьціў галадоўку. Граждан, даведаўшыся пра гэта, сказаў: «Ну, цяпер мухі і катлеты будуць разьдзельна пітацца...»
* * *
Адзін Сабака на Дзяды схадзіў у Курапаты і выступіў на мітынгу. А Граждан увесь дзень тэлефанаваў у міліцыю і казаў, што ў курапацкім лесе няма грыбоў.
* * *
Граждан, пераапрануты ў аднаго Сабаку, паехаў на сьвята паэзіі Сыса. Усю дарогу думаў пра тое, ці будзе там выпіць і закусіць, і, прыехаўшы, запытаўся: «А ці ёсьць у вас тут каму танцы танцаваць і рыбу глушыць...»
* * *
Адзін Сабака падышоў да магілы Сыса і заплакаў. Граждан, пераапрануты ў Сабаку, сказаў: «Харошы быў пацан! Шкада, што Шніпу пісьмы пісаў...»
* * *
Адзін Сабака абвесьціў, што шукае аўтараў для анталёгіі паэзіі ў перакладзе на кітайскую мову. Праз тыдзень Гражданоў-паэтаў у нас стала, як кітайцаў.
* * *
Адзін Сабака раздаваў чамаданы. Граждан набраў чамаданаў як панесьці і на вакзале абмяняў іх у другога Граждана на квіток у тундру, дзе яшчэ ніхто ня бачыў дзікіх абізьян.
* * *
Аднаго Сабаку дэпартавалі з блізкага замежжа. Граждан сустрэў Сабаку на вакзале з плякатам «Пазор дзецям Паўліка Марозава!».
* * *
Адзін Сабака быў на доўгім ланцугу. У Граждана быў кароткі ланцужок, але з крыжыкам і залаты.
□
Іншыя гісторыі з жыцьця Сабакі і Граждана чытайце тут, тут і тут.
