Гарадзенская міжгарнізонная вайсковая пракуратура адмовіла ў распачынанні крымінальнай справы ў дачыненні да супрацоўнікаў УКГБ,якія, са словаў Андрэя Пачобута, перавысілі свае службовыя паўнамоцтвы падчас правядзення з ім «аператыўных мерапрыемстваў».
Следчы вайсковай пракуратуры маёр юстыцыі Руслан Лепешка палічыў, што «достоверных данных о подтверждающих применение насилия, высказывания угроз и оскорблений в адрес Почобута А.С. в ходе проверки не получено, все возможности к этому исчерпаны».
Нечаканасці не здарылася. Пры сённяшнім палітычным надвор’і такія нечаканасці проста выключаныя, -- піша Андрэй Пачобут у сваім блогу. Але ён не лічыць свой зварот змарнаванай паперай. Вось што ён піша.
"
З цікавага.
8 студзеня ля пад’езда майго дома затрымаў мяне незнаёмец, які прадставіўся супрацоўнікам УВД Гарадзенскага аблвыканкама. Аказалася, што гэты чалавек схлусіў, — гэта быў малодшы оперупаўнаважаны УКГБ па Гарадзенскай вобласці Віктар Уладзіміравіч Белавусаў. Разам з ім былі 2 супрацоўнікі міліцыі.
Сумесная акцыя па маім затрыманні была 5 студзеня ўзгодненая кіраўніцтвам УКГБ і УВД Гарадзенскага аблвыканкама. Усю гэтую аперацыю распланаваў падпалкоўнік, намеснік начальніка
Знаёмцеся — у маім аповедзе ён праходзіў як «Заяц» — (працягла б’юць барабаны) — маёр, старшы оперупаўнаважаны УКГБ Паберскі Алег Дзмітрыевіч, 1976 года нараджэння (які прадставіўся мне як «Грыцавец Алег Мікалаевіч», а спачатку як «Алег Станіслававіч».
Пра ягоныя інтэлектуальныя здольнасці сведчыць той факт, што на працягу «беседы» ён паблытаў свой аператыўны псеўданім).
Аматар ружовых кашуляў «Гламур» — (барабаны) — маёр, старшы оперупаўнаважаны УКГБ Рушніцкі Павел Вячаслававіч, 1976 года нараджэння.
Нават Белавусаў таксама «ранее знакомілся с моей лічностью». Дарэчы, гэты Белавусаў аказаўся «слабым звяном», і менавіта ён «здаў» таго, хто кіраваў аперацыяй. Паберскі і Рушніцкі трымаліся больш мужна, у іх тлумачэннях ёсць толькі «кіраўніцтва» УКГБ. Ніводнага прозвішча. Ніводнай пасады.
Іншая справа Белавусаў. Калі ён у цяперашніх мовах злівае інфу, то прыспее час, і менавіта ён стане найбольш перспектыўнай крыніцай інфармацыі пра сённяшнія подзвігі гарадзенскага ГБ. Будучым следчым варта запомніць гэтае прозвішча.
Ну, а цяпер самае вясёлае — чытачы майго ЖЖ маюць унікальную магчымасць пазнаёміцца з поўнай версіяй тлумачэнняў маёра УКГБ Паберскага А.Д., які ўдарыў мяне падчас «беседы».
Поберский Олег Дмитриевич, майор, старший оперуполномоченный УКГБ по Гродненской области:
— В УКГБ по Гродненской области я прохожу службу с 2001 года по настоящее время, а в должности старшего оперуполномоченного с декабря 2006 года.
Почобута А.С. я знаю наглядно, так как по роду своей службы я изучал его личность. Лично с ним не общался до
Планировалось, что Почобута в УКГБ по Гродненской области доставят сотрудники милиции, так как ранее неоднократно имели место факты неявки, уклонения от получения повестки.
Примерно в 16.35 Рушницкий встретил Почобута на входе в здание вместе с вахтёром прапорщиком Авдеевичем. После этого сопроводил его в вышеуказанный кабинет.
В кабинете находился я, Рушницкий и Почобут. Почобут присел на деревянный стул, расположенный у стены справа от входа в кабинет. Я находился за рабочим столом, а Рушницкий стоял напротив Почобута у стены.
В кабинете я представился Почобуту, объяснил, что он приглашён в УКГБ в связи с прошедшими массовыми беспорядками
После этого я продолжал задавать вопросы о его личности, обстоятельствах при которых был задержан в Минске, так как планировалось составить письменные объяснения. Почобут молчал. С Почобутом я и Рушницкий продолжали общаться, пытаясь разговорить. Почобуту мною указывалось о недопустимости противоправного поведения связанного с массовыми беспорядками. Ему доводилось, что в результате массовых беспорядков пострадали граждане, что по данному факту возбуждено уголовное дело, что в случае противоправных действий он может быть привлечён к уголовной ответственности. У него пытались выяснить о том, чем именно он занимался при указанных событиях в Минске
Примерно в 18.15 я зачитал Почобуту официальное предупреждение. Почобут пояснил, что подпишет этот документ в том случае если ему дадут копию. В связи с этим я направился в здание УКГБ по Тельмана 10 где имелась возможность сделать ксерокопию. Отсутствовал я около 10 минут. После этого я вручил Почобуту копию предупреждения, на оригинале Почобут расписался и написал, что не согласен с данным предупреждением.
После этого я вышел в кабинет позвонить руководству, и сразу после меня Рушницкий сопроводил Почобута к выходу из здания УКГБ. Было это примерно в 18.30 В это время Почобут ничего не высказывал. Говорил ли Почобут
При указанных событиях я наедине с Почобутом не оставался. Наедине с ним оставался Рушницкий примерно 10 минут, когда я выходил сделать ксерокопию предупреждения.
Во время общения с Почобутом ругательств, оскорблений
Во время нахождения в кабинете УКГБ Почобут был одет в темных брюках, сером свитере, под ним коричневая рубашка, тёмной болоневой куртке, вязанной шапке, зимних ботинках. Ничего из одежды с себя не снимал, несмотря на то, что ему было предложено раздется.
Заявление Почобута о том, что к нему в УКГБ было применено насилие является несоответствующим действительности. Я считаю, что этим он желает привлечь внимание к своей личности как к журналисту, получить таким образом финансовую поддержку со стороны иностранных неправительственных организаций.
По поводу наличия у Почобута телесных повреждений в височной области я могу пояснить, что получил он их вне здания УКГБ. В случае применения к нему насилия с нашей стороны Почобут мог указать об этом при подписании оригинала официального предупреждения, что им сделано не было.
Мною прочитано, с моих слов записано верно
Я ў ягоным аповедзе прадстаўлены як «редкій отморозок», але з вуснаў [супрацоўніка КГБ], які працуе ў 4 аддзеле, гэта фактычна пахвала.
Акрамя таго, гэтыя хлуслівыя тлумачэнні паказваюць, як насамрэч мусіла выглядаць «прафілактычная размова» і якія рэальна паўнамоцтвы маюць
У тлумачэннях Рушніцкага, якія вельмі падобныя, (часам слова ў слова) да тлумачэнняў Падберскага, ёсць сцверджанне, што ГБ лічыць мяне асобай, «здольнай да радыкальных учынкаў».
А ў паказаннях Белавусава ёсць такі цікавы фрагмент (якое задавальненне дапытваць такога балбатуна!):
«
Ну і апошняе. У матэрыялах праверкі ёсць характарыстыкі на Паберскага і Рушніцкага. Напісаў іх той, хто распрацоўваў план усёй гэтай аперацыі ў дачыненні да мяне — падпалкоўнік КГБ Стэфановіч
Высокія словы.
Наконт таямніцы не ведаю, а астатняе — хлусня.Ці могуць быць адданымі краіне і вернымі прысязе тыя, хто запалохвае народ гэтай краіны? А менавіта гэтым, як я адчуў на ўласнай скуры, займаюцца вышэйзгаданыя супрацоўнікі КГБ.
***
Заўтра падрыхтую скаргу на рашэнне аб адмове ў распачынанні крымінальнай справы. Ёсць некалькі зачэпак, ды і калі пачаў змагацца, дык трэба змагацца да канца.