Колькасць жрыцаў кахання ў Беларусі расце з кожным годам. Акрамя таго, органы правапарадку адзначаюць рост попыту на паслугі мужчын, якія займаюцца прастытуцыяй. Іпа-ранейшаму за сэкс за грошы адказвае толькі той, хто яго прадае.
Як паведаміў намеснік начальніка ўпраўлення па наркакантролі і процідзеянні гандлю людзьмі МУС Сяргей Каўтун, на цяперашні момант на ўліку ў органах унутраных справаў стаяць 1930 прастытутак, у тым ліку 637 у Мінску. Спіс жрыцаў кахання штогод прырастае 200 новымі прозвішчамі. Акрамя таго, афіцыйна на ўліку знаходзяцца 6 мужчын, якія займаюцца прастытуцыяй. «Іх паслугі робяцца ўсё больш запатрабаванымі», — адзначыў Сяргей Калтун. У мінулым годзе да адказнасці за занятак прастытуцыяй было прыцягнута больш за 780 чалавек, што на 60% больш, чым у 2009 годзе.
Пазітыўная тэндэнцыя — з 2008 года назіраецца зніжэнне колькасці злачынстваў, звязаных з уцягваннем у занятак прастытуцыяй няпоўнагадовых.
Разам з тым у Беларусі фіксуюцца выпадкіНапрыклад, у сярэдзіне мінулага года ў Мінску быў асуджаны грамадзянін Турцыі, які арганізоўваў для сваіх суайчыннікаўсэкс-турызму ў нашую краіну.
Адказваючы на пытанне Naviny.by аб мэтазгоднасці прыцягнення да адказнасці спажыўцоў
«Тут шмат падводных камянёў. Перш за ўсё ёсць праблема збору доказнай базы, то бок складана даказаць, што за сэкс плацяць», — адзначыў прадстаўнік МУС. Калі прыцягваць да адказнасці абодвух удзельнікаў «пагаднення», то, па словах Каўтуна, «паміж імі будзе змова». Гэта азначае, што і ён, і яна будуць сцвярджаць, што ў іх любоў не за грошы.
Сяргей Каўтун падкрэсліў, што МУС не адмаўляецца ад ідэі пакарання спажыўцоў
Адзін са спосабаў барацьбы з прастытуцыяй, якім актыўна карыстаюцца беларускія праваахоўныя органы, — інфармаванне па асноўным месцы працы або навучання,бо сярод жрыцаў кахання ёсць і студэнткі, і тыя, для каго прастытуцыя — нешта накшталт дадатковага заробку.
«Закон аб прафілактыцы даў нам права інфармаваць аб правапарушэнні па месцы жыхарства, працы або навучання. Мы паведамляем у дэканат, калі ў якасці прастытуткі была затрыманая студэнтка. Гэтая мера досыць дзейсная. З імі праводзяць адпаведную працу. Краіна павінная ведаць сваіх герояў», — кажа Сяргей Калтун.
«Краіна сапраўды павінная ведаць сваіх герояў, — адзначыла псіхолаг Надзея Цыркун. — Але не толькі з боку тых, хто прадае
Легалізацыю прастытуцыі як выхад з сітуацыі ў МУС пакуль не разглядаюць, хаця падобныя ініцыятывы ў Беларусі час ад часу гучаць.«Дзяржава не павінная выступаць у ролі сутэнёра», — адзначае Сяргей Каўтун.
Досвед некаторых еўрапейскіх краін, дзе ёсць афіцыйныя публічныя дамы, таксама не пераконвае беларускіх праваахоўнікаў у неабходнасці легалізацыі прастытуцыі. Каўтун спаслаўся на досвед Аўстрыі, дзе «70% прастытутак, якія прыехалі з Усходняй Еўропы, працуюць у публічных дамах нелегальна». Яму вядома, што на мяжы Чэхіі і Германіі ёсць шмат паўпадпольных бардэляў, дзе таннейшыя паслугі, і яны карыстаюцца папулярнасцю.
Да таго ж, адзначае Сяргей Каўтун, «нашае грамадства не гатовае да легалізацыі прастытуцыі, у нас зусім іншыя маральныя асновы і каштоўнасці».
«Што будзе запісана прастытуткі ў працоўную кніжку? Хто з іх пагодзіцца, каб ім там напісалі пра такі занятак? Дзе яны будуць падвышаць кваліфікацыю? Калі іх здымаюць на камеру, усе яны закрываюць твар, каб мама не ўбачыла. Яны саромеюцца свайго занятку», — падкрэсліў Каўтун.
