У сярэдзіне XVII стагоддзя на тэрыторыі Беларусі мелі месца падзеі, якія можна смела параўнаць з сённяшняй грамадзянскай вайной у Лівіі.
Адно што маштаб і тэмпы паўстання Хмяльніцкага па аб’ектыўных прычынах саступалі дзеянням Кадафі. У тыя часы любы ўзброены канфлікт унутры краіны расцягваўся на гады. У ХХ стагоддзі дастаткова некалькіх месяцаў, а то і тыдняў. Ды і матывы Хмяльніцкага не судаюць з матывамі лівійскіх паўстанцаў. Аднолькавым застаецца змест — вайна.
Усё большая паланізацыя, прыніжэнне правоў праваслаўных магнатаў, шляхецкая анархія, якая панавала ў Каралеўстве — усё гэта вельмі негатыўна настройвала жыхароў усходу краіны, а ў дадатак аслабляла ВКЛ.
Вынікам было паўстанне Хмяльніцкага. Падзеі, якія ў сучаснай Украіне ўспрымаюцца ледзьве не як вайна за незалежнасць. Украінцы даруюць Багдану ўсё — і тэрор уласнага насельніцтва, і варварскія нават для тых часоў метады вядзення вайны, і нават сувязь з Масквой.
Польскі погляд таксама адназначны і супрацьлеглы. Для Кракава і Варшавы Багдан Хмяльніцкі — гэта здраднік, які дзейнічаў выключна з мэтай раздзяліць дзяржаву і раздаць яе часткі суседзям, не забыўшыся пры гэтым на сябе.
Што думаць аб Хмяльніччыне беларусам, пакуль невядома. Тыя далёка няпоўныя артыкулы і публікацыі, што ўжо пабачылі свет, адказу не даюць. Магчыма, праца Вітальда Бярнацкага «Паўстанне Хмяльніцкага: ваенныя дзеянні ў Літве ў 1648 — 1649 гадах» дазволіць вызначыцца з поглядамі на адну з самых драматычных падзей нашай гісторыі.
Кніга выйшла літаральна на днях. Шукайце ў незалежных распаўсюднікаў, напрыклад, можна набыць na knihi.by
Вітальд Бярнацкі, Паўстанне Хмяльніцкага: ваенныя дзеянні ў Літве ў 1648 — 1649 гг.,
