Напэўна, хутка ў Менску ды іншых гарадах людзям будзе забаронена на вуліцы завязваць матузкі, раскрываць парасоны ў яснае надвор’е ды яшчэ шмат чаго. А ўсё таму, што гэта ёсьць флэш-мобы — кепская справа, небясьпечная для дзяржавы...
Месяц таму ў рубрыцы «нацыянальная бясьпека» ў газэце «Во славу Родины» быў надрукаваны артыкул пад назвай «Флэш-мобы: жарты ў бок». Беларускія вайскоўцы б’юць трывогу: маўляў, флэш-моб — зброя бруднай палітыкі. У артыкуле напісана, што людзі, якія імкнуцца да ўлады праз «імгненны натоўп» (так перакладаецца flash mob з ангельскае), праграмуюць людзей на розныя вар’яцкія ўчынкі. А зь цягам часу гэтыя палітыкі могуць выкарыстоўваць людзей у сваіх мэтах. Паводле «Во славу Родины», грузінская і ўкраінская рэвалюцыя пачыналіся таксама з флэш-мобаў, а іхнае правядзеньне фінансавалася непасрэдна Фондам Сораса.
Пра тое ж, што плянуюцца і абмяркоўваюцца флэш-мобы на форумах ў Інтэрнэце, што яны ня могуць выяўляць палітычных ідэяў ці рэклямы, што прыходзяць на акцыі невядомыя адзін аднаму людзі — на гэта журналісты ўвагу зьвярнуць забыліся. Куды важней данесьці — вось яшчэ адзін вораг нашай краіны, ад якога варта бараніцца.
Такім чынам, у беларускіх «мобэраў» застаецца два варыянты. Першы — рызыкаваць і праводзіць жарт-акцыі, як і раней. Але ў такім разе існуе небясьпека быць затрыманымі за парушэньне правапарадку. Другі варыянт — афіцыйна праводзіць флэш-мобы, падаючы заяўкі ў адпаведныя ўстановы. І пойдуць лісты ў гарвыканкам з просьбамі дазволіць пяці дзясяткам чалавек а шостай гадзіне сабрацца каля помніка Якубу Коласу і завязаць матузкі...
Гэта будзе ўжо куды сьмяшней за самыя флэш-мобы.
