Шаноўны Павел Ізотавіч, У нумары СБ за 21 студзеня Вы пряцягваеце рабіць эратычны масаж азіатскаму дракону. Артыкулы пра «экономическое восхождение современного Китая» і пра кітайскага студэнта Вана, якому праціраць штаны ў БДУ прыкольней, чым у нейкім Шанхайскім або Харбінскім Універы робяць настрой нумару. «Сейчас появилась новая фишка, — рассказывают мне Ирина и Анастасия. — Белорусские компании, которые работают с Китаем, бросились обучать своих специалистов этому языку. Как сегодня при приеме на работу есть обязательное требование — «знание английского», так через десять лет, думаем, будет необходим и китайский»‑ піша ваш журналюга Кальнічэнка Ігар.
Гы‑гы‑гы
Пішу і ўяўляю, як праз нейкіх дзесяць год Вас, сп. Якубовіч вас або вашага нашчадка на пасту кіраўніка СБ грамадзяне атакеуюць лістамі: «шаноўная рэдакцыя, не магу ўладкавацца на працу, нават прадаўцом кіёску з‑за таго, што паўсюль патрабуюць веданне кітайскага».
Гы‑гы‑гы
Аднак пытанне ў іншым: вашыя оды Паднябеснай вельмі нагадваюць апалагічныя арыткулы на адрас Расеі апошніх гадоў. Па прыколу паглядзеў архів СБ за 22 судзеня 2006‑га і 2005‑га. Расейская эліта, якая сёння амаральна і неадказна «вертит Россией» год таму была сымбалем шляхетнасьці, таму што душыла брытанскіх шпіёнаў. Джеймсы Бонды разкаталі губу дапамагаць расейскім неўрадовым арганізацыям.
Чытачу цяжка гэтак хутка зразумець, што зрабілася з наўымі хаўруснікамі. Каб не паўтарыць канфузу раіў бы вам больш эластычней ілюстраваць КНР у вашых артыкулах, пакідаючы нейкія плацдармы для ревізіі. Напрыклад, пішучы пра пазітыўнага студэнта Вана можна было б напісаць, што на факульцеце з ім навучаецца адмоўны Хун, які карыстаецца не беларускімі, а кітайскімі кедамі. Такім чынам у вас будзе шанец захаваць твар, калі ў выніку ўступу Расеі ў ВГА, на нас пайдзе цунамі кітайскага шырпатрэбу.
У такім разе прасьцей будзе запусьціць мульку пра амаральную эліту, якая «вертит Китаем» і кітайскі народ, які жадае сябраваць з намі без таго, каб падрываць нашу гаспадарку імпартам танных .
