Том Уэйтс для нашай культурнай прасторы — персона найважнейшая. Ягоныя
песні роўненька ўкладаюцца ў паняцце «душэўнасць».Крытэраў душэўнасці ніхто не ведае, але вызначаюць яе адразу і назаўжды.
Дык вось — Том Уэйтс «душэўны». І пры гэтым ад ідэі ехаць на постсавецкую прастору маэстра рашуча адмовіўся. А дарма — больш адданых прыхільнікаў, чым тут, у Уэйтса няма. Напрыклад, для рэтраспектыўнай патройнай складанкі «Orphans» музыку давялося выкупаць некаторыя трэкі назад у расійскіх калекцыянераў.
Затое ў кастрычніку з’явіцца новы студыйны альбом Тома Уэйтса — першы ад 2004 года. За гэты час
голас спевака прасеў яшчэ глыбей, тэксты сталі яшчэ кранальнейшымі, а
з саміх запісаў хочацца выбіваць пыл, настолькі старымі і пыльнымі яны гучаць.Але ў выпадку Тома Ўэйтса гэта камплімент.
У інтэрнэце з’явіўся ўжо другі сінгл — паслухаўшы абодва, і Bad as Me, Back in the Crowd, можна лёгка зразумець, што
сучасны Уэйтс — гэта ўсё той жа(як любяць называць яго ў нас) з ягоныміалкагольна-філасофскі Віні Пух
пара ўжо яму даваць званне Народнага артыста Усходняй Еўропы.
0
0
0
0
0
0
