Беларускіх дзяцей трэба рэальна загрузіць. Такое меркаванне выказаў намеснік прэм’
«Ці не занадта шмат мы гаворым аб перагрузцы дзяцей?— задаў пытанне прысутным на пасяджэнні намеснік кіраўніка ўрада. — Баюся, што мы абсалютызуем гэтую тэму і праз нейкі час можам выпусціць у жыццё неканкурэнтаздольнае пакаленне…
Жыццё цяпер вельмі жорсткае, калі не сказаць больш. І каб адбыцца ў гэтым жыцці, чалавеку неабходны вельмі сур’ёзны патэнцыял».
Анатоль Тозік падзяліўся досведам арганізацыі навучання дзяцей у Кітаі, з якім ён азнаёміўся, знаходзячыся ў гэтай краіне ў ранзе пасла Беларусі.
«Заняткі пачынаюцца, а8-й раніцы і доўжацца да16-й гадзіны ў малодшых школьнікаў, да 22 гадзіны — у старшакласнікаў.
У выхадныя дні не ўбачыш, каб школьнікі бязмэтна валэндаліся па вуліцах — яны наведваюць дадатковыя заняткі. Такога паняцця, як дурэнне на ўроках (прытым, што ў пачатковых класах па 24–28 вучняў, у старэйшых — па 50–60) няма, гэта лічыцца чымсьці звышнатуральным: …У школе настаўнік вучыць, а дзеці вучацца. Мы кажам, што не трэба траўмаваць псіхіку дзяцей, выстаўляючы ім у пачатковай школе адзнакі. А ў Кітаі складаюць ледзь не штодзённа рэйтынг поспехаў школьнікаў, і кожнае дзіця імкнецца напрацаваць максімальны патэнцыял, з якім яно пойдзе ў жыццё».
«Нам усім неабходна падумаць над тым, як рэальна загрузіць дзяцей— лічыць Анатоль Тозік. — Прычым гаворка ідзе не пра лічбы. (Тут поўны парадак: энная колькасць гурткоў і секцый працуе ва ўстановах адукацыі, культуры, спорту і г.д.) а пра тое,
каб пераламаць свядомасць грамадства, бацькоў і дзяцей у карысць таго, што будучыня залежыць ад самога чалавека, дабрабыт ствараецца ім самімКожны чалавек павінен адказваць за сябе і сваю сям’ю, працаваць на больш высокі жыццёвы ўзровень. А задача дзяржавы — не забяспечваць дабрабыт, а ствараць для гэтага ўсе неабходныя ўмовы. Дзіця трэба прывучаць да працы — фізічнай, інтэлектуальнай, маральнай».
У Беларусі ёсць для гэтага ўмовы, але іх выкарыстанне пакідае жадаць лепшага,падкрэсліў Анатоль Тозік.
Ён прыцягнуў увагу да пытання адказнасці сям’і за выхаванне дзяцей. «Галоўны інстытут выхавання дзіцяці — гэта сям’я. Астатнія інстытуты павінны дапамагаць ёй у гэтым», — упэўнены
* * *
Нагадаем, што школьную нагрузку рэзка зменшылі некалькі гадоў таму, згодна з так званай «рэформай Рубінава». Тады зменшылі як колькасць гадзін па многіх прадметах, так і колькасць гадоў навучання ў сярэдняй школе.