Нагадаем, Мікалай Статкевіч і Марына Адамовіч распісаліся ў шклоўскай калоніі ў аўторак.
Па законе маладым належыць кароткатэрміновае спатканне да трох дзён. Аднак Марыне Адамовіч далі адны суткі на сустрэчу з мужам. Спатканне скончылася раніцай у сераду.
— Пакуль складана сказаць аб усіх эмоцыях. Зразумейце правільна, я яшчэ не прыйшла ў сябе, — падзялілася эмоцыямі з карэспандэнтам «Салідарнасці» Марына Адамовіч. — Неяк недарэчна выглядалі спробы турэмшчыкаў на нас уздзейнічаць.
Яны стукаліся кожныя 15 хвілін, заходзілі з праверкамі, пыталіся, ці ўсё ў парадку. Ды і Мікалай хадзіў у робе, бо на ёй бірка зняволенага, а яе нельга здымаць.
Па словах Марыны Адамовіч, яе муж адчувае сябе нармальна.
— Ён трохі прастыў, там не горача, ды і да гэтага ён знаходзіўся ў памяшканні камернага тыпу.
Псіхалагічна ён не змяніўся цалкам, — адзначыла субяседніца «Салідарнасці». — У мяне было поўнае адчуванне таго, што мы развіталіся 15 хвілін таму, і не было гэтага года. Нібы ён выходзіў па каву.
Па словах жонкі
— Ніякіх асаблівых эмоцый. Гэта дзвюххвілінным працэдура, а перад гэтым было вельмі доўгае чаканне. Калі ехала, не верыла, што нам дазволяць распісацца. Мяне запусцілі ўсярэдзіну, а
Палітыка чакае новы суд, паколькі
судовая камісія лічыць Мікалая Статкевіча злосным парушальнікам рэжыму.
— Суд павінен вырашыць, пераводзіць яго ў крытую турму.
Ён прасіў падзякаваць усім, хто яго падтрымлівае, піша яму лісты. Дзякуе калегам, што не зламаліся, — паведаміла яго жонка.
Марына Адамовіч таксама перадала наступныя словы Мікалая Статкевіча: «Сэрцам я з вамі, з тымі, хто змагаецца за свабоду Беларусі. Год таму мы выканалі праграму мінімум: паказалі ўсяму свету маральную непрымальнасць палітыкі і дзеянняў рэжыму. Час паказаў нежыццяздольнасць гэтай эканомікі.
Беларуская эканоміка нібы наркаман залежыць ад Расіі, а апошняя прывучыла Беларусь да „нафтавай іглы“ і паводзіць сябе як наркадылер.Апошняе, што зрабіў бы любы ўрад — гэта продаж нафтавых і газавых магістраляў».
