Цэлая эпоха была ў гэтым чалавеку. Ён быў вязьнем спачатку польскай, пасьля нацысцкай, а пасьля савецкай турмы. Ягоная самая знакамітая песьня "Зорачкі" ("Дні прыходзяць, дні адходзяць, дні лятуць...") стала народнай песьняй, а вярнуў яе на сцэну Данчык у канцы 80-х. Пасьля яе перапяяў Памідораў у мюзыкле "Я нарадзіўся тут". І напэўна, не адзін сёньняшні вязень і выгнанец паўтараюць яе словы:
"...Ўночы зорачкі прыветліва мігцяць,
Быццам зь неба на мяне яны глядзяць...
Што чуваць, скажыце, зорачкі, вы мне
Ў маёй роднай – ды далёкай — старане?"
Сёньня, 20 лютага, а 19-й гадзіне ў Чырвоным касьцёле ў Менску прэзэнтуюць альбом на вершы Сяргея Новіка‑Пеюна «Дні лятуць/Песьні з‑за кратаў» Тацяна Беланогая, «P.L.A.N.», Яраш Малішэўскі, «ZigZag», «Жаба ў каляіне», «РоСтра», Віктар Шалкевіч ды іншыя
Адрас: Менск, плошча Незалежнасьці.
Уваход вольны.
Даведкі праз тэлефон (029) 649‑08‑88, (029) 766‑24‑25
Сяргей Новік-Пяюн
Зорачкі
Дні прыходзяць, дні адходзяць, дні лятуць,
Быццам рэк бурлівых хвалі ўдаль плывуць.
Трэці год як на выгнаньні ў чужыне
Трэба мучыцца душой і сэрцам мне.
Навакол нідзе ня ўгледзіш родных хат,
Не працягне рук зычліва родны брат,
Не падзеліш нават думак зь нікім тут,
Не прыгорне ў адзіноцтве родны кут.
Ўночы зорачкі прыветліва мігцяць,
Быццам зь неба на мяне яны глядзяць...
Што чуваць, скажыце, зорачкі, вы мне
Ў маёй роднай – ды далёкай — старане?
Ці татулька мой і матанька ўжо сьпяць?
Ці таксама на іх зорачкі глядзяць?..
Мо й яны пытаюць зорак аба мне,
Што раблю цяпер ў далёкай чужыне? –
Калі толькі яны, родныя, ня сьпяць,
Калі йшчэ цяпер на зорачкі глядзяць
Занясеце ім, пакуль ня бліснуў сьвет,
Зоркі мілыя, сыноўскі мой прывет!
І скажэце, каб ня плакаў ні адзін,
Што ў выгнаньні мусіць мучыцца іх сын!
Прыйдзе, прыйдзе да нас хутка ясны май,
Прыляту тады, як птушка, ў родны край.
Беларускай песьні роднае пад тон
Зааром мы і засеем свой загон.
Беларускі гімн свой сьмела запяём,
З новай верай, з новай сілай зажывём!
Ўночы будзем мы на зоркі паглядаць
Што, як сёньня, будуць ў небе зіхатаць... –
Занясіце ж вы, пакуль ня бліснуў сьвет,
Зоркі мілыя, бацькам маім прывет!
Сьвеце-над-Віслай
29 сакавіка 1929
