11 красавіка 2007 не стала іранічнага гуманіста Курта Вонегута — аднаго з найлепшых пісьменнікаў ХХ стагоддзя.
«Калі хочаце зрабіць балюча бацькам, а стаць гомасэксуалістам не хапае духу — займіцеся літаратурай ці мастацтвам. Я не жартую. Мастацтва — не спосаб зарабляць на жыццё. Але гэта вельмі чалавечны спосаб рабіць жыццё больш цярпімым.
Калі вы займаецеся мастацтвам — не важна, добра выходзіць ці дрэнна, — душа ваша расце. Спявайце ў ваннай. Уключайце радыё і танчыце. Распавядайце гісторыі. Пішыце адно адному вершы, хай нават і паршывыя. Імкніцеся, каб выйшла як мага лепш. І вы будзеце спаўна ўзнагароджаныя.Нешта будзе вамі створана…» — пісаў Вонегут у жартоўнай лекцыі пра пісьменніцкае майстэрства.
Нарадзіўся Вонегут у Індыянапалісе (ЗША), у сям’і архітэктара, 11 лістапада 1922. Спачатку жыццё Вонегутаў было даволі заможным, аднак Вялікая дэпрэсія падарвала матэрыяльную стабільнасць.
Курт Вонегут зарабляў на жыццё гандлюючы патрыманымі аўто, працаваў у кампаніях General Electric і Saab (пасля жартаваў, штоАмерыканец з нямецкімі каранямі, ён ваяваў у складзе амерыанскага войска ў Еўропе ў Другую сусветную. Пасля быў паліцэйскім рэпарцёрам, настаўнікам у школе для разумова адсталых дзяцей…з-за яго непрыхільных водгукаў пра Saab шведы не далі яму Нобелеўскай прэміі).
Адпраўным пунктам яго літаратурнай кар’еры лічыцца 1950 г., калі ў адным з часопісаў выйшла першае апавяданьне Вонегута, а
яго сапраўдным узлётам стала публікацыя ў 1969 славутай «Бойні нумар пяць».Нядаўна гэты раман выйшаў і
8 правілаў ад Курта Вонегута: як пісаць кароткія апавяданні
1. Выкарыстоўвайце час чалавека, пра якога вы нічога не ведаеце, такім чынам, каб ён не адчуваў, што яго час марнуецца дарма.
2. Хай у чытача будзе хаця б адзін персанаж, за якога ён зможа моцна зачапіцца.
3. Кожны персанаж павінен чагосьці хацець — хоць шклянку вады.
4.
Кожная фраза павінна выконваць дзве функцыі адразу: раскрываць характар і прасоўваць дзеянне.
5.
Пачынайце настолькі блізка да фіналу, наколькі гэта магчыма.
6. Станьце сапраўдным садыстам.
У вас неверагодна сімпатычныя і цалкам нявінныя галоўныя персанажы? Вельмі добра: зрабіце так, каб з імі здарылася нешта жахлівае,каб чытач зразумеў, з якога цеста яны зробленыя.
7.
Пішыце так, каб гэта спадабалася аднаму чалавеку.Калі вы раскрываеце аконца і ўступаеце ў любоўную сувязь з усім светам, апавяданне, як бы гэта сказаць, захворвае запаленнем лёгкіх.
І нарэшце:
8. Давайце сваім чытачам максімум інфармацыі — чым хутчэй, тым лепш. Чорт з ім з саспенсам.
У чытачоў павінна быць поўная разуменне таго, што адбываецца: хто, дзе, чаму, настолькі, каб яны самі маглі скончыць апавяданне, калі раптам прусакі з’ядуць апошнія некалькі старонак.
