«Мадагаскар-3»: расейскі тыгр Віталій залівае нуду баршчом + трэйлер

Сёння ў пракат выходзіць трохвымерны «Мадагаскар-3», у якім звяры адпраўляюцца ў казіно, а трапляюць у цырк. Як, зрэшты, і гледачы карціны

У Афрыцы добра, але дома лепей: чацвёра звяроў з Нью-Ёркскага заапарка толькі і мараць аб тым, як бы вярнуцца ў вальеры свае. Але вяртанне будзе доўгім: для пачатку льву Алексу, жырафу Мелману, зебры Марці і бегемоцісе Глорыі трэба апынуцца ў Монтэ-Карла, дзе разам з пінгвінамі яны зладзяць у казіно жудасны пярэпалах. У пагоню за імі адпраўляецца сама капітан Шантэль Дзюбуа, інспектар службы па кантролі за жывёламі. Фатальная жанчына мае цвёрды намер злавіць сяброў, але кіруюць ёю зусім не службовыя інструкцыі:

шкадлівай даме, якая звычкамі нагадвае павука, хочацца займець для сваёй паляўнічай калекцыі ільвіную галаву…

Сябры ратуюцца ўцёкамі і выпадкова апынаюцца ў цягніку цыркавых жывёл, якія мараць як мага хутчэй дамагчыся прызнання і адправіцца ў сусветнае турнэ. Але спачатку ім усім разам давядзецца скарыць Еўропу, што будзе няпроста, бо справы ў цыркавой трупы ідуць зусім дрэнна…

Ад трэцяй часткі самага касавага мультфільма DreamWorks цяжка было чакаць жанравага прарыву. Яго і не адбылося:

новы «Мадагаскар», нягледзячы на ​​пакутліва доўгі перыяд здымак і адразу трох рэжысёраў і сцэнарыстаў, не адрозніваецца ні прынцыпова іншай прамалёўкай, ні вынаходлівасцю, ні тым больш пачуццём меры.

Па сутнасці, трэцяя частка прыгод звяроў-бадзіняў засталася тым жа, чым былі дзве папярэднія: маляўнічай і яркай прыгодніцкай мульцяшкай з не занадта сімпатычнымі героямі і дашкольным узроўнем жартаў. Зрэшты, у новым «Мадагаскары» герояў дадалося: у цырку няўдачнікаў, дзе апынаецца наша чацвёрка,

усім запраўляе дэпрэсіўны рускі тыгр Віталій (які калісьці не змог пралезці скрозь вогненнае кола і цяпер залівае нуду баршчом)

з маўклівай згоды мілавіднай гімнасткі Джыі, марскога коціка Стэфана і гіганцкай мядзведзіцы Соні, што раз’язджае, вядома ж, на маленечкім трохколавым ровары. Плюс

галоўнае зло цяпер персаніфікаванае — у вобразе гратэскавай францужанкі Дзюбуа, якая не толькі носіцца на матацыкле і смаліць направа і налева, але яшчэ і спявае, паспяхова пераймаючы Эдзіт Піяф.

Характары развіваюцца:

Віталій павінен за час фільма зноў здабыць веру ў сябе, кароль Джуліян — скарыць сэрца Соні, а леў Алекс — навучыцца цыркавому майстэрству,

але асобныя персанажы і іх гісторыі тут аказваюцца другаснымі. У новым «Мадагскары» форма на рэдкасць адпавядае зместу;

дзякуючы ўдала скарыстанаму фармату 3D-мультфільм пра цыркавыя прыгоды больш за ўсё нагадвае яркі і, бясспрэчна, захапляльны атракцыён,

у якім каляровая мешаніна трохмерных спецэфектаў і бесперапынная эквілібрыстыка (тут усё лётае, носіцца, скача або куляецца) асляпляюць настолькі, што любыя сумніўныя нумары ў духу блазнаў Біма і Бома лёгка сыходзяць трупе з рук.

У рэшце рэшт знайшоўшы «сваю тэму», стваральнікі «Мадагаскара» ўжо ня могуць спыніцца, накладаючы адзін на адзін усё новыя акрабатычныя нумары на фоне турыстычных еўрапейскіх відаў. Выглядае, безумоўна, эфектна, але ў выніку

энергічная плынь трукаў выцясняе з фільма не толькі любы сэнс, але і любы змест:

не так ужо і важна, як разгортваецца сюжэт, куды цікавей тое, які нумар табе пакажуць наступным. Зрэшты,

дзецям новы «Мадагаскар», хутчэй за ўсё, спадабаецца,

а незадаволеным дарослым не варта забываць аб тым, што і само кіно калісьці нарадзілася ў цырку — усяго толькі як смешны атракцыён для забавы непатрабавальнай публікі.

Газета.ru

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару «Нашай Нівы» ў ТГ