- Народ, які меў сваю дзяржаўнасць,
мусіць мець яе зноў…
М. Доўнар-Запольскі
Крыжамі нашых продкаў нашы землі
Пазначаны і гэта—назаўжды.
У курганах былое наша дрэмле
Так, як у Храмах дух жыве святы.
І іншае зямлі для нас не трэба,
І тут нам жыць, і тут нам паміраць,
І ў мора беларускае—у неба
Глядзець, паліць касцёр і сумаваць
Па тым, што ўжо не вернецца нічога
З таго, што страчана, не збераглі.
І ты ідзеш і прад табой дарога
Да могілак, нібы на край зямлі,
Які пазначаны крыжамі продкаў
І пройдзе час – пазначыцца й тваім.
Цячэ рака, плыве па хвалях лодка
Праз туманы, як праз стагоддзяў дым,
З якога бачыцца краіна-маці
Прыгожая, бы ў Храме абразы.
І ты шчаслівы, бо ты бачыш шчасце
У Беларусі праз агонь слязы…
8.11.2008
0
0
0
0
0
0
