«Велізарная краіна на пару гадоў даверыла свой футбол лайдаку і шарлатану.

Напэўна калісьці гэты трэнер нешта ўмеў — усё-такі насіў фішкі за самім Рінусам Міхелсам
[Міхелс прывёў Галандыю да золата на Еўра-1988 — НН]. Але гэта было вельмі даўно. А затым ён перарадзіўся, перажыў радыкальныя відавыя змены,
зрабіўся пералётнай птушкай, якая здымаецца з гнязда не адпаведна змене паравінаў года, а рэагуючы на слова «корм».

У Расіі газпрамаўскую сінекуру для галандца зрабілі двойчы. Спачатку — пры «Зеніце». Затым — пры зборнай краіны. Ён узяў яе гатовай камандай сярэдніх здольнасцяў і згасаючых перспектыў. І цэлы адборачны цыкл быў рухомы адзінай і, магчыма, падсвядомай жарсцю:

імітаваць працу, нічога не мяняючы па сутнасці. Бо і таго, што было, з запасам хапала для выхаду на Euro з вельмі слабой групы.

Гэтая таемная жарсць да бяздзейнага жыцця паперлі вонкі, як цеста з дзежкі, у перыяд падрыхтоўкі да Euro.

Дзіўна: зборная Расіі працавала ў рэжыме аднаразовых трэніровак!
Па адвакатаўскай версіі, гэта быў адзіны варыянт справіцца з стомай гульцоў пасля цяжкага сезона.

Для пераканаўчасці і дакладнасці рабіліся нават спасылкі на тэлефонныя рэкамендацыі самога Раймона Ферхеена — таго самага галандца, што чатыры гады таму па замове-падгаворванні Гуус Хідынк ганяў гэтую ж зборную ў хвост і ў грыву, сагнаўшы з яе сем патоў, і што акупілася еўрабронзай.

Гэта прыкладна як калі б фанат нырання ў палонку парадзіць прайсці пачатковы курс загартоўвання ў наваколлях Шарм-аш-Шэйха. Ну як у гэта можна было верыць?

Слухаючы Адваката, ніхто не даў сабе фантазіі выказаць здагадку (або я дрэнна шукаў?) Элементарнае: ладзіць па дзве трэніроўкі ў дзень у апошні месяц ўжо, па сутнасці, праплачанаму кантракту яму было «у лом». Не хацелася. Гульцам — тым больш. Ім трэніравацца не хочацца, паверце, ні-ко-лі.

Тое спаўзанне зборнай Расіі па сыходнай, якім стала выступленне ў групавым турніры, — усяго толькі плата за татальнае памутненне ў мазгах, за дылетантызм футбольнага МікітыСяргеевіча па прозвішчы Фурсенка (старшыня РФС).
Добра, калі яшчэ і за прыпазнелае прасвятленне. У што, зрэшты, верыцца з цяжкасцю…

У ноч з суботы на нядзелю вельмі радавалася Украіна.

Я рады за кіяўлян. Адлягло. На Крашчаціку не будзе рускіх маршаў.
Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна?