Першы канал нямецкай тэлевізіі ARD паказаў дакументальны фільм пра нашчадкаў вярхоўных нацысцкіх кіраўнікоў — «Мая сям’я, нацысты і я» ізраільскага рэжысэра Ханоха Зээві.

У ім ідзецца пра дзяцей і ўнукаў нацысцкіх злачынцаў. Галоўныя героі — унучатая пляменніца Генрыха Гімлера, дачка каменданта канцлагера «Плашув» Амона Гёта (вядомага па фільме «Спіс Шындлера»), унук каменданта Асьвенціма Рудольфа Гёса, унучатая пляменніца Германа Гёрынга. Героі дзеляцца сваімі ўспамінамі, сваімі перажываннямі аб тым, што гэта азначае — быць блізкім сваяком людзей, якія асуджаныя ўсім светам як найгоршыя злачынцы і каты.

Калі валодаеце нямецкай мовай, паглядзіце:

Можна і сказаць, што некаторыя з гэтых людзей ідуць занадта далёка —
унучатая пляменніца і ўнучаты пляменнік Германа Гёрынга вырашылі стэрылізаваць сябе, каб не працягваць род Гёрынгаў. Сын генерал-губернатара акупаванай Польшчы прысвячае жыццё напісанню кніг, поўных нянавісці і знявагі ў дачыненні да свайго ўласнага бацькі. «Калі б я яго сустрэў, я б яго ўласнымі рукамі забіў», кажа скрозь слёзы ўнук каменданта Асьвенціма пра свайго дзеда.

Такое стаўленне да родных табе людзей складана ўмясціць у галаве. Складана да таго самага моманту, пакуль мы не ўспомнім, як

унук савецкага наркама Молатава, дэпутат Дзяржаўнай думы РФ ад партыі «Адзіная Расія» Вячаслаў Ніканаў падкрэслівае, што Напалеон нібыта знішчыў больш людзей, чым Сталін,
і як гэты чалавек праз 70 год пасля пакта Молатава-Рыбентропа займае пасаду старшыні фонда «Русский мир», што займаецца прасоўваннем расійскага культурніцкага ўплыву ў замежжы.

Гэтаксама ўнук Фелікса Дзяржынскага усхваляе ідэю аднаўлення помніку «жалезнаму Феліксу» на Лубянскай плошчы ў Маскве і лічыць свайго дзеда, заснавальніка ЧК-НКВД, «героем».

Унук Сталіна Яўгеній Джугашвілі падаў у суд на ліберальную радыёстанцыю «Эхо Москвы» за абразу памяці ягонага дзеда-тырана. На шчасце, суд Джугашвілі ўсё ж прайграў. Але ёсць ва ўсім гэтым нешта вельмі, вельмі няправільнае.

Поруч з ветэранамі Другой сусветнай на 9 траўня па вуліцах постсавецкіх гарадоў маршыруюць сотні ветэранаў НКВД, якія падаўлялі пасляваенную партызанку і ахоўвалі савецкія канцлагеры ў 40-я50-я гг.
Безліч генералаў НКВД і камендантаў лагяроў ГУЛАГ спакойна дажылі да ціхай шчаслівай смерці на сваіх наменклатурных дачах — возьмем, скажам, хоць камандантаў БелБалтЛага Успенскага ці Цімафеева, якія так і не пабачылі зямнога суда і пагатоў шыбеніцы, як іхныя нацыянал-сацыялістычныя «таварышы».

Нямеччына перамагла фашызм унутры сябе. Мы ў Расіі і ў Беларусі свой уласны фашызм так і не перамаглі — ён так і застаецца пераможцам.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна?