Пасланьне правадыра ісламскай рэвалюцыі Алі Хамэнэі з заклікам рыхтавацца да канца сьвету не нясе нейкай новай інфармацыі ў параўнаньні з стандартнымі казанямі шыіцкіх мулаў. Хіба трохі палітінфармацыі ў зьвязку з актуальнымі міжнароднымі праблемамі краіны напярэдадні пачатку месяца рамазан (20 ліпеня), але і такая палітінфармацыя ня ёсьць чымсьці надзвычайным, гэта зусім стандартная завядзёнка пасьля ісламскай рэвалюцыі 1979 году. Такія самыя выступы можна было пачуць і год, і дзесяць, і дваццаць таму.
Прыход Магдзі — «чаканага», «схаванага» імама альбо «Імама Часу» — сапраўды будзе азначаць канец сьвету і надыход Суднага дня. Паводле шыіцкага вучэньня гэты імам — дванаццаты нашчадак Прарока Мухамада — зьнік у падвале свайго дому ў Іраку ў 9 стагодзьдзі, але невідочна прысутнічае дагэтуль дзесьці ў сьвеце, бо сьвет ня можа быць пазбаўлены кіраваньня імама. І вось ужо больш як тысячу гадоў мулы заклікаюць вернікаў чакаць і быць гатовымі да яго прыходу. Чакаць, адначасова тлумачаць яны, азначае быць гатовымі да астатняга змаганьня супраць зла, якое распачнецца пасьля прыходу Магдзі, такі сабе Армагедон, у якім задзейнічаныя вядомыя хрысьціянам постаці — Хрыстос і Антыхрыст (Даджал).
Таму вучэньне пра надыход Магдзі ёсьць звычайным кампанэнтам шыізму, хочаш быць шыітам — мусіш трымацца гэтага перакананьня. Уяўленьні пра Судны дзень — літаральна дзень паўстаньня (кыямат) — у
Што ж да адкрыцьця за часамі Хамэнэі ў Іране цэнтраў па вывучэньні і зборы інфармацыі аб прыходзе Магдзі, дык гэта хутчэй спробы ўзяць пад кантроль шалёныя і дэструкцыйныя містычныя вучэньні і ўтаймаваць пэўныя колы фанатычных вернікаў. Гэта яўна ня спробы распаліць агонь чаканьняў Суднага дня.
Духавенства і сам Хамэнэі адразу ж зрэагавалі на спробы прэзыдэнта Ахмадзінэжада спэкуляваць на народным містыцызьме — чаканьні Магдзі — калі колькі гадоў таму ў Іране распаўсюдзілася відэа, дзе Ахмадзінэжад распавядае пра зьяўленьне ў яго арэола і іншыя містычныя перажываньні ў часе расповеду пра Магдзі ў Генэральнай Асамблеі ААН. У выніку Ахмадзінэжад у апошнія гады трансфармаваўся ў іранскага нацыяналіста.
