«Вельмі добра, калі этнічныя беларусы маюць магчымасць вывучаць мову сваіх продкаў. Таму што мова — гэта галоўны ключ да культуры. Мова, культура, гісторыя народа — гэта нельга
Таму, што мова — гэта асноўнае. Калі ёсць мова — ёсць народ. Калі няма мовы — няма народа».Можа Зянон Пазняк — бескампрамісны змагар за незалежную Беларусь і былы лідар Беларускага народнага фронту, цяпер у палітычнай эміграцыі? Івонка Сурвіла — старшыня Рады Беларускай Народнай Рэспублікі на чужыне? А, можа, святой памяці Васіль Быкаў, якога апошняя доўгая дарога дадому таксама была назначаная пераследам лукашысцкіх апрычнікаў і горкім смакам эміграцыі. Так, гэтыя людзі напэўна не адзін раз не толькі падобнымі, сваімі словамі, але і дзеяннямі даказвалі ўсю нацыянальную праўду, за якую прыходзіцца цярпець здзекі над беларускасцю.Шаноўныя чытачы, хуткая віктарына. Хто, на вашу думку, аўтар гэтых радкоў?
Але… увага, геройскім аўтарам гэтых радкоў з’яўляецца не хто іншы, як консул Рэспублікі Беларусь у Беластоку… Аляксандр Сувораў,у выказванні для тэлевізійнай праграмы «Беларускі тыдзень», якая пабачыла свет 9 верасня.
Спрактыкаваны дыпламат аб’яўляў з усмешкай свае праўды гораду і свету (urbi et orbi), на інаўгурацыі школьнага года ў Комплексе школ з дадатковым навучаннем беларускай мовы ў Гайнаўцы, суправаджаючы там свайго кіраўніка — амбасадара Віктара Гайсёнка.Пачуўшы нешта такое ў нядзельку з раніцы, атрымаў я такі зарад эмоцыяў, мацнейшых нават за любімую ў гэтую пару дня зялёную гарбату. Спачатку ўскіпеў, быццам гэты чайнік на кухні, але потым паспакайнеўшы… пагадзіўся з выказаным. Так, гэта былі шчырыя, фарыcейскія словы.
Я поўнасцю падтрымліваю ідэю, каб этнічныя беларусы, перадусім у… Рэспубліцы Беларусь, вывучалі ўсе прадметы на роднай мове. І спачатку хацеў бы пабачыць, як баявіты консул выступае з такімі палымянымі прамовамі непадалёк ад нас, у Гродне ці Бярэсці, перад сваімі калегамі вертыкальшчыкамі, якія там спляжылі ўсё беларускае.У гарадах, дзе няма беларускіх садзікаў, школ, універсітэтаў. Няма таго і па ўсёй Беларусі. А сваю
Як прыемна пабываць у гайнаўскім ліцэі, карыстаючыся прывілеямі дэмакратыі і заклікаць ліцэйскую моладзь да падтрымлівання беларускасці ў Польшчы, адначасна даўно выганяючы з краіны беларускі мінскі гуманітарны ліцэй, што дзейнічае ў падполлі і бадзяецца ў замежжы!
Так мае выглядаць будучыня беларускай мовы і моладзі? Людзей, для якіх беларускасць — гэта не пустое, а святое! Гэта дзякуючы іхняму змаганню за беларускасць, можаце вы і іншыя дыпламаты яшчэ называць сябе прадстаўнікамі пакуль што незалежнай беларускай дзяржавы. Моладзь, якая выкідваецца з універсітэтаў, штрафуецца, садзіцца ў турмы, прымушаецца з’язджаць з краіны. Пераломаныя чалавечыя лёсы тысячаў верных дзяцей сваёй Бацькаўшчыны — гарантам добрага самаадчування ўсіх прыўладных саўдзельнікаў у злачынстве!
А, можа, ўсе беларускія дыпламаты з Польшчы выступяць разам з лекцыяй перад сябрамі Маладога фронту і там, глядзеўшы маладым юнакам у вочы, адкажуць, чаму іхні лідар Зміцер Дашкевіч атрымаў яшчэ чарговы год турмы (3 гады), толькі за тое, што кахае Беларусь і родную мову, а стваральнік арганізацыі Павал Севярынец адбывае чарговую «хімію»?
І таму прашу шаноўных дыпламатаў:
не рабіце нас, беларусаў у Польшчы, ідыётамі, якіх можна заваражыць і заманіць прыгожымі словамі, касцюмамі, ноўтбукамі, візамі ці экскурсіямі.Вы кажаце: «няма мовы — няма народа». Так, спадары дыпламаты, няма народа — калі ўсё адбываецца на мове хлусні, цынізму, падману. І не ашукаеце ўсіх, хаця будзе гэта выказанае