У лісце ад 27 верасня
У цэлым хочацца адзначыць, што гэты ліст Алеся прасякнуты светлым і пазітыўным настроем:
«Мне прыходзіць шмат лістоў і паштовак. Я імкнуся адказаць на ўсе, дзе ёсць зваротны адрас. Паглядзім, хто каго, але за тры дні, 25–27 верасня, прыйшло ўжо каля200-т …
Вось пацяплела — і настрой адразу палепшыўся…
А самым вялікім сюрпрызам быў прыездЁн перадаў клопат пра нас, сядзельцаў, Папы. Як у свой час Ян Павел ІІ з’ездзіў на Кубу — і выпусцілі больш за 100 вязняў. Пасадзілі на самалёт і адправілі ў Канаду. Спадзяюся на больш удалы варыянт. Урэшце, тое, што нунцыя пусцілі да нас, гэта даволі аптымістычны знак. Ён спытаўся, што перадаць Папу. Я сказаў: падзяку за клопат пра нас.25-га нунцыя. Вось што сабе і ўявіць не мог.
Але ў гэтай усёй гісторыі значна важней стварыць такую атмасферу, каб не было так, што адных выпусцяць, а новых набяруць.І пра гэта заўсёды трэба памятаць».
0
0
0
0
0
0