«Пачынаецца кніга з ужо вядомага эсэ „Мяне няма“, — расказвае Валянцін Акудовіч. — Апроч таго ў яе ўвайшлі фрагменты эсэ „Разбурыць Парыж“, але дзве траціны кнігі складае тэкст пад назвай „Праклён Парменіда“. Паняцце Нішто з’явілася ў паэме Парменіда „Аб прыродзе“, дзе ён даказвае, што ніякага Нішто няма і не існуе, што свет статычны, існаваў заўжды і будзе існаваць вечна.
Я паспрабаваў абвергнуць Парменіда, але, скажу шчыра: мы абодва — і ён, і я — пацярпелі паразу».
У еўрапейскай філасофіі па словах Валянціна Акудовіча пра паняцце Нішто ўзгадваецца вельмі мала — пры падрыхтоўцы кнігі філосаф працаваў з тэкстамі ад антычных часоў да працаў экзістэнцыялістаў Сартра і Хайдэгера, а таксама з філасофіяй постмадэрна.
«Вам будзе цікава, але ўжо
ў XVIII стагоддзі ў Беларусі разважалі пра Нішто. Менскі стараста Удальрык Крыштоф Радзівіл, выдатны паэт, перакладчык Сафокла і Расіна, напісаў у сярэдзіне стагоддзя паэму „Слова Нішто“,якая сканчваецца такімі радкамі:
Бог з нічога ўчыняе
Рэчы і стварэнні,
Ды Нішто і ён не зможа
Знішчыць па хаценні.
Тут у простых словах тлумачыца дамінаванне Нішто над існаваннем».
Цяпер Акудовіч мяркуе, што найлепш было б назваць кнігу «Адсутнасць», бо гэтае паняцце шырэйшае за Нішто. «Яно ўключае ў сябе тое, чаго ніколі не было, тое, што было і знікла, тое, што існуе і знікне, і, галоўнае, тое, чаго ніколі не будзе».
«Кніга пра Нішто» мусіць падсумаваць дзесяцігоддзі філасофскіх даследаванняў Валянціна Акудовіча.
«Цяпер я б, па вялікім рахунку, мог бы легчы на канапу і чакаць, надыходу адсутнасці», — жартуе філосаф.
2 лістапада Валянцін Акудовіч прачытае адкрытую лекцыю «Метафізіка адсутнасці: як магчыма немагчымае?»Адбудзецца яна ў 18.30 у Галерэі «Ў» (Незалежнасці, 37а). Уваход вольны.
