"Ваш вельмі апэратыўны прыезд у Беларусь у хуткім часе пасля майго візыту ў Іран сьведчыць аб тым, што ў нас усталяваліся дачыненьні стратэгічнага партнэрства". Вось такі сылягізм прагучаў сёньня з вуснаў беларускага афіцыйнага кіраўніка на сустрэчы зь іранскім калегам.
"Стратэгічнае партнэрства" зь Іранам між тым вымяраецца болей чым сьціплай лічбай 35,5 мільёну даляраў — такі быў леташні таваразварот. Дзеля параўнаньня: беларускі гандаль зь Нямеччынай летась дасягнуў $2,423 мільярду. Гэта ў 68 разоў болей. Во дзе дэ-факта абсяг нашых стратэгічных інтарэсаў! Але ж чортава Эўропа тыцкае правамі чалавека! А вось сябар Ахмадынэжад у гэтым сэнсе без прэтэнзіяў.
Сёньня высокі госьць заявіў, што лічыць Лукашэнку адным з найлепшых сяброў і што стасункі між дзьвюма краінамі маюць "вялікі патэнцыял на доўгатэрміновую пэрспэктыву".
Там, дзе зашмат рыторыкі, звычайна бракуе рэальнага плёну. Вось і сёньня падпісаныя пераважна дэклярацыйныя або рамкавыя двухбаковыя дакумэнты. Між тым Эўропа сапраўды магла б даць нам крэдыты, інвэстыцыі, найноўшыя тэхналёгіі. Але гэтыя бонусы магчымыя толькі ў абмен на паступовае выкананьне леташніх 12 умоваў. Нам гэта не пад нос! У выніку Менск выбірае іранскую тэхналягічную "асятрыну другой сьвежасьці" кшталту зборкі "Самандаў" — копіі далёка не апошняй мадэлі "Пэжо". Нават Лукашэнкаў малодшы сын ацаніў "Саманды" без залішняй паліткарэктнасьці: "Гэта дыхтоўная ВАЗаўская "дзявятка". Цана 12 500 даляраў мне падаецца завышанай. Спадзяюся, яшчэ дапрацуюць".
Як сказаць... Адмыслоўцы сьцьвярджаюць, што праект зборкі ў нас "Самандаў" фактычна ўжо ляснуўся. "Скакун" (так перакладаецца з фарсі "Саманд") зламаў нагу на самым старце. Увогуле, каб аўтазборка была рэнтабэльнай, трэба рабіць сто тысячаў легкавікоў за год. У нашай жа краіне ўвесь рынак новых аўто склаў летась дзесяць тысячаў.
"Іран і Беларусь — ня тыя краіны, якія могуць дапамагчы адна адной рэальна", — толькі што зазначыў у размове са мной палітоляг Андрэй Фёдараў. На ягоную думку, тэарэтычна сфэры супрацы ёсьць. Але ўсё гэта цяжка ўвасобіць у жыцьцяздольныя праекты. Бо, напрыклад, нафтаздабыча ў Іране вымагае шматмільённых укладаньняў. "Зь іншага боку, мала хто ведае, што ў Іране — ліміт на бэнзын, — кажа Фёдараў. — Не стае магутнасьцяў нафтаперапрацоўкі! Але Беларусь і ўласныя НПЗ мусіць мадэрнізаваць з замежнай дапамогай, так што дапамагчы Тэгерану разьвіваць гэтую галіну нам наўрад ці пад сілу".
Так што, рэзюмуе экспэрт, у сухой астачы ад такіх візытаў застаецца піяр для ўнутранага спажываньня.
Карацей, шараговым пэрсам і беларусам даводзяць, што байкі пра міжнародную ізаляцыю — гэта выдумкі "вялікага д'ябла". Так Ахмадынэжад называе Амэрыку ў сваім інтэрнэт-дзёньніку :-)
Фота з блогу М.Ахмадынэжада.
