Марк Шагал
ЦЯПЕР
Усе мае дні
я шмат маліцца ня змог.
Дзе ён?
Як ён, мой Бог?
Ты чуеш, бачыш мяне?
Я хацеў цябе клікаць,
налямантавацца ўсмак,
я, проста жабрак.
Цяпер я стары,
час мяне змог.
Ты падымеш мяне да сябе,
мой Бог.
ПРА ГЭТУЮ ЯСНАСЬЦЬ
Бог мой, за гэтую яснасьць,
якой ты душу маю насяліў,
— Дзякуй.
Бог мой, за гэты спакой,
якім ты душу маю насяліў,
— Дзякуй.
Бог мой, ноч настае,
да сьвітаньня зводзіць павекі мае,
і я намалюю нанова
табе, Адзіны,
пра зямлю і нябёсы
карціны.
СЁСТРЫ
Сьмяяцца ці плакаць —
сёстрам усё адно,
ці сьпяваць, пастаўшы ў дзьвярах,
ці траскатаць па-сарочы,
адчыніўшы вакно,
глядзець, хто йдзе,
ці шчасьце, ці страх.
БРАТ
Мне цябе не хапае, Давыд.
Чаму
ты не затрымаўся ў жыцьці?
Быў бы рады, як роднаму,
ценю твайму.
І ад каменя ценю
мне не знайсьці.
САД
Вечар. Сад,
асьветлены поўняй. І ты,
легенда. Лагодны дотык
мілаты.
Ты пацалуеш мяне,
абдымеш мяне, ці,
магчыма, мне загадаеш
адсюль пайсьці.
Лагодны дотык прадоньня.
Закаханы прыходзіць сёньня,
водарам сада напоўнены,
малады.
Як тады...
КАРАБЕЛЬ
Усе дзьве тысячы гадоў
расьсейвалі мяне,
але на ўзрост
мая краіна маладая.
Юнак — мой сын Давыд.
Я кленчу даўніне
і зоры на шчыце Давыдавым шукаю.
Прарокі паўзь мяне
бясшумна праплылі.
Давыд сьвітае —
чую подых і праменьне.
Дзьве тысячы гадоў
на небе, на зямлі
сьлязьмі цябе чакаў,
краіна захапленьня.
Як Якаў, спаў глыбока
і сасьніў я сон:
анёл па лесьвіцы
мяне ўздымае ўгору,
і душы згаслыя наўкол,
зьнябыўшы скон,
узносяць сьпеў
у нечувалую прастору.
Сьпеў пра Ізраіль новы
і пра тыя ўсе
дзьве тысячы гадоў
расьсейваньня бяз жалю.
І пра Давыда —
сына ў сонечнай расе.
Чым Бах і Моцарт,
саладзей яны сьпявалі.
Зь ідыш пераклаў Рыгор Барадулін
Рыгор Барадулін
МАРК ШАГАЛ
Жыцьцё працякала —
І не стараўся
Залапіць гарбаты дах.
Губляў галаву
І не сьпяшаўся
Яе адшукаць.
Ягоны сусед Макар
Пасьвіў цялят
Недзе ў Маркаўшчыне
Ці на Пескаваціку,
А ён пераганяў коз
З Элісейскіх палёў
На Млечны выган.
Козы былі зь Віцебску,
Дзе дагэтуль
На глухаватай вуліцы
Чакае яго мураванка
І на падваконьні
Гараць бальзамінкі
Зоркамі малалецтва
У цёплым космасе
Незабытай бацькаўшчыны.
