Славамір Адамовіч
Год зацішша перад годам буры
У параўнаньні зь мінулым 1999-м годам, так званым годам Сатаны, альбо Зьвера, знакам якога зьяўляецца лічба 666 (перакуленыя тры дзявяткі), год 2000-ы прайшоў адносна ціха. Праўда, сякія-такія падзеі ўсё ж адбыліся. Іх можна лічыць фізычнай зарадкай перад стартам у трэцяе тысячагодзьдзе. Адзначаю наступныя здарэньні цотнага году.
Пачаў выходзіць новы часопіс “Скарына”.
Споўнілася 100 гадоў з дня нараджэньня опэрнага сьпевака М.Забэйды-Суміцкага і 900 гадоў Давыд-Гарадку.
Тэатар “Вольная сцэна” — палова трупы разам зь нязьменным кіраўніком В.Мазынскім — выйшаў з падпарадкаваньня Мінкульту.
Два мерапрыемствы, якія ня сталі падзеямі і ўжо амаль забыліся — Кангрэс дэмсілаў і Ўсебеларускі зьезд. Як на маё цьвёрдае перакананьне, гэтыя сходы грамадзянаў ніяк не паўплывалі на нацыянальнае жыцьцё й дзяржаватворчы працэс. На жаль.
Вось яшчэ падзея — беларусы стварылі супэртанк “2Т”. Гэта падзея нашага бюджэту. Застаецца толькі наладзіць надзейны канал збыту, знайшоўшы папярэдне надзейнага пакупніка.
Сумная непазьбежнасьць — адышла сапраўдная актрыса Стэфанія Станюта, безь пяці гадоў роўня ХХ ст.
Тэрор акупацыйных сіл на вуліцах Менску ў дзень 25 Сакавіка і зьнікненьне відэаапэратара Зьмітра Завадзкага — чорныя меткі ў вызвольным руху.
Канец Самойлава — боская кара за словы і дзеяньні супраць усяго беларускага. Сьмерць — заўсёды падзея. Сьмерць ворага — падзея фэстывальная. І неістотна, хто ўзмахнуў мячом помсты.
Ну, і яшчэ адно мерапрыемства, якое ня стала падзеяй — выбары 14 кастрычніка. Тут і дадаць няма чаго.
Пералічыўшы акцыі і падзеі, якія мелі той ці іншы рэзананс у грамадзтве, згадаем і суб’ектыўна-прыватныя. Вось тут сапраўды цікава. Тут, брат ты мой, такія падзеі, ад якіх так проста не адмахнешся.
І сапраўды, нават падзеньне Лукашэнкі ня стала б у тваім прыватным жыцьці большай падзеяй, чым той факт, што ў цябе нарадзілася дзіця — дачка, пра якую ты так доўга марыў.
А набыцьцё першай у тваім жыцьці ўласнай, за свае грошы купленай кватэры! Такая падзея ў прыватным жыцьці беларускага нацыяналіста ня менш важная, чым вяртаньне на менскі Дом ураду нацыянальнага гербу “Пагоня”.
...2000-ы год завершаны. Думаем цяпер, якімі падзеямі напоўніць 2001-ы. Прынамсі, адной падзеі мы чакаем з асаблівым нецярпеньнем. Але для таго, каб яна стала неўнікнёным фактам, нацыянальна-вызвольны рух павінен правесьці самую шырокую мабілізацыю ўсіх неабходных для перамогі сіл і рэсурсаў. І пра гэта ў нашых далейшых развагах.
