Ты не тэлефануеш мне
I.
 |
| Людка Сільнова |
Наяве
А ці ў змрочным сьне –
Ты не
Тэлефануеш мне.
Мінае дзень,
За ім другі –
Як нізка
Пэрлін дарагіх,
Падораная
Мне Айцом,
Ірвецца
Перад дзён канцом...
ІІ.
Ты не
Тэлефануеш мне.
Вайна спакою!
Мір вайне!
Ружанец
Несказаных слоў
У лужыну ўпушчу,
У кроў.
Навокал – стогнуць.
І бягуць...
Машыны,
Фабрыкі гудуць!
Наяве?
А ці ў змрочным
сьне?..
Ты не
Тэлефануеш мне.
ІІІ.
Аднойчы
Сьветлы ранак мне
Падкажа:
Гэты боль – міне.
Мінае ўсё.
Мінаем мы...
Як сьвяты
Пасярод зімы.
