Моладзь у фінале
Сёлета наша моладзевая футбольная зборная трапіла ў фінал Чэмпіянату Эўропы. Увайсьці ў восемку самых моцных камандаў, апярэдзіўшы такія футбольныя супэрдзяржавы, як Галяндыя, Чэхія, Гішпанія, Ангельшчына ды Францыя, — для нас вялікі гонар і вялікія пэрспэктывы адначасова. Ёсьць з каго браць прыклад «дарослай» нацыянальнай зборнай. Моладзевае Эўрапершынство — гэта найперш вялізны кірмаш, дзе кожны гулец, які добра паказаў сябе, можа быць заўважаны грандамі сусьветнага футболу. Гэта не актуальна для Аляксандра Глеба, якога і так добра ведаюць па «Штутгарце», але ж у нас ёсьць такія файныя хлопцы, як Юрась Жаўноў, Цімох Калачоў ці Алег Шкабара, якія могуць яшчэ падвучыцца ў якіх італьянскіх ці нямецкіх клюбах. Да таго ж турнір будзе адборам на Алімпіяду’2004 у Атэнах. У нашых хлопцаў някепскія шанцы. Супернікі цалкам прахадныя: Швайцарыя, Харватыя, Швэцыя, Сэрбія і Чарнагорыя. Будзем чакаць лютага, калі стане вядома, з кім сустрэнемся на першай стадыі, ды самога першынства, якое пройдзе ў траўні—чэрвені.
Першыя ракеткі Эўропы
Нашая мужчынская зборная па настольным тэнісе была найлепшай на камандным чэмпіянаце Эўропы. Ды яшчэ індывідуальныя залатыя мэдалі ў асабістым і парным заліку спартоўцы ўзялі (Уладзімер Самсонаў і Яўген Шчацінін адпаведна). А вось на чэмпіянатах сьвету і Алімпійскіх гульнях справы ў Самсонава ідуць ня так гладка. Сёлета ў Парыжы на Чэмпіянаце сьвету наш лідэр вылецеў ужо ў 1/8 фіналу. Да таго ж праз занятасьць Самсонава нашая каманда цяпер завальвае адбор на наступнае першынство Эўропы. Таму алімпійскія пэрспэктывы ацаніць складана.
Трыюмф кідальнікаў
Тры залатыя мэдалі на Чэмпіянаце сьвету ў Парыжы — відавочны посьпех айчыннай школы «каралевы спорту». Тым больш прыемна, калі гэта адбываецца за год да Алімпійскіх гульняў, а перамогі такія пераканаўчыя. Як заўсёды, перамогі прынесьлі нам прадстаўнікі кідальнага сэктару (вось яно спрадвечнае беларускае жаданьне адправіць усё як мага далей!): Андрусь Міхневіч (штурханьне ядра), Іван Ціхан (кіданьне молата) і Ірына Ятчанка (дыск). Але спачываць на ляўрах рана. Згадайма 1995 год, калі нашыя лёгкаатлеты занялі другое месца ў агульнакамандным заліку на Чэмпіянаце сьвету ў Гётэбарзе (Швэцыя), але на гульнях у Атлянце праз год колькасьць мэдалёў рэзка скарацілася. Дый залатых сярод іх не было.
Біятлённая эстафэта
Перамога нашых мужчынаў-біятляністаў у эстафэце на Кубку сьвету — істотнае дасягненьне. Апошнім часам беларуская каманда выступае пасьпяхова, вось толькі посьпехі гэтыя завязаныя на асобах людзей, якія перабеглі да нас ад суседзяў. Дамарослых пэрспэктыўных спартоўцаў пакуль ня бачна.
Качар Салей і пінгвін Кальцоў
Год адзначыўся выступам нашых хакеістаў у камандах НХЛ. Руслан Салей — першы беларус, які браў удзел у фінальных гульнях Кубку Стэнлі і закінуў там шайбу. А малады Канстанцін Кальцоў замацаваўся ў складзе клюбу «Pittsburgh Penguins». У «пінгвінах» раней гуляў легендарны Марыё Лем’е, цяпер ён адзін з уладальнікаў клюбу. Кальцову ж пакуль застаецца толькі расьці ды набірацца досьведу, каб прадэманстраваць свае здольнасьці ў нацыянальнай зборнай.
Зьміцер Казлоўскі
