Гэта гісторыя пра недарэчна-пяшчотнае каханьне паміж немаладой ужо жанчынай-драматургам і старым кавалерам. Той звальваецца з сардэчным прыступам у доме гераіні пасьля трапных заляцаньняў да ейнай дачкі.
Карціна легкаважна-сьветлая з прадуманай тактоўнай здольнасьцю казытаць да сьмеху і нат калектыўнага рогату з авацыямі, але не раздражняць. Фільм напоўніцу трымаецца на дуэце Джэка Нікалсана і Даяны Кітан, якія ператвараюць любую павярхоўнасьць рэжысэра й сцэнарыста Нэнсі Мэерс у неабавязковыя і прыемныя жарты.
Кіяну Рыўз засьвяціўся ў нязвыклай для гледачоў ролі закаханага герантафіла, але чакаць мэлядраматычных кепстваў ад яго героя не прыходзіцца, бо сытуацыя рассмоктваецца сама сабой.
Абыгрываньне сюжэту карціны ў мыльнаопэрнай п’есе, якую піша гераіня, — найлепшыя сцэны фільму. Але й тут рэжысэр збаяўся хоць каго-небудзь пакрыўдзіць. Асаблівую «падзяку» трэба выказаць мясцовым пракатчыкам за беспрытульны мікрафон у кадрах, але нат гэта зьяўляецца часткай зусім неабавязковага шарму ў карціне.
Фільм разьлічаны на тое, каб не пакідаць у гледачоў аніякіх непрыемных пачуцьцяў, — і задачу гэтую выконвае паводле ўсіх правілаў.
(Something’s Gotta Give)
ЗША, 2003, каляровы, 128 хв.
Жанр: Мэлядраматычная камэдыя
Адзнака: 5 (з 10)
Андрэй Расінскі
