Слоўнік скептыка
Сабака — істота, якая пачынае брахаць шторазу, калі спрабуе расказаць пра жыцьцё.
Самадур — чалавек, які прагне ўлады толькі таму, што сам ня ўмее падпарадкоўвацца.
Самастойнасьць — гэта калі робіш памылкі без дапамогі іншых.
Самота — гэта калі ёсьць тэлефон, а звоніць будзільнік.
Сапраўднае — час паміж цёмным мінулым і сьветлай будучыняй.
Сасіска — насеньне каўбасы.
Свабода — гэта калі забаронена забараняць.
Сварка — гэта калі жонка кажа, што ёй няма чаго сказаць, а муж абавязаны гадзіну гэта выслухоўваць.
Сваяк далёкі — чалавек, які ніколі не бывае настолькі далёкім, як таго хацелася б.
Селянін — чалавек, які ведае, як надаіць малако ў закрыты папяровы пакет.
Сібір — месца, дзе лыжы зношваюцца, як пантофлі.
Скарб — помнік таму, хто жыў добра, а сканаў дрэнна.
Склероз — хвароба, якую складана вылечыць, але пра якую проста забыць.
Слабасьць — сіла, што дзейнічае ў процілеглым напрамку.
Слэнг — мова, якая зьняла пінжак, паплявала на рукі і ўзялася за працу.
Смага — доказ існаваньня вады.
Сон — найлепшы сродак барацьбы з санлівасьцю.
Спадніца — гэта калі дзьве нагі ў адну калашыну.
Спакуса — парфума, якую ўдыхаеш да тае пары, пакуль не захочаш мець увесь флякон.
Спонсар — чалавек, якому прасьцей разьвітацца з грашыма, чым растлумачыць, адкуль яны ўзяліся.
Поўны варыянт чытайце ў папяровай і pdf-вэрсіі газэты "Наша Ніва"
