4 сакавіка адзначаецца дзень памяці святога Казіміра, нябеснага патрона ВКЛ. У Вільні ладзіцца вялікі святочны кірмаш.
Адкуль пайшло свята?
Святы Казімір быў сынам караля Казіміра, унукам караля Уладзіслава Ягайлы, спадкаемцам вялікакняскага і каралеўскага стала.Казімір пражыў толькі 25 гадоў, згінуўшы, найверагодней, ад сухотаў 4 сакавіка 1583 г. Каралевіч вызначыўся набожнасцю, аскетызмам, дабрынёй. Яго кананізацыя была і важнай дзяржаўнай справай: дагэтуль Літва, ахрышчаная ў 1387 дзедам Казіміра, не мела ўласнага святога патрона. Дый дынастыі Ягелонаў гэта дадало б значнасці. Працэс кананізацыі ішоў доўга, Казімір быў абвешчаны святым толькі у 1604.
З часам святога Казіміра пачалі шанаваць усе каталікі ВКЛ. І
па-свойску называлі яго Казюком.
На Казюка, першае веснавое свята, свята кветак, здаўна рабілі кірмашы.
У самым цэнтры Вільні Казюкоўскі кірмаш ладзіцца з XVII стагоддзя. Традыцыя не перапынялася і за савецкім часам,і паездка ў Вільню на Казюка была для жыхароў прылеглых краін нечым кшталту падарожжа ў «сапраўдную» Еўропу.
Дзе адбываецца?
Сёлета Казюкоўскі кірмаш пачаўся 2 сакавіка і працягнецца даЧасам кірмаш займае ўвесь праспект Гедыміна — ад Кафедральнай плошчы да Жверынаскага моста. Доўга шукаць свята не давядзецца — у ім удзельнічае ўвесь горад.4-га . Традыцыйна кірмаш на Казюка ладзіўся на Кафедральнай плошчы ў Вільні, перад саборам, у якім спачываюць парэшткі святога. У наш час гандлёвыя шэрагі расцягнуліся па ўсім Старым горадзе.
Што прывезці?
Самая цяжкая праблема для наведнікаў Казюка — што набыць на памяць.
Ці традыцыйны пернік у форме сэрца, ці які народны выраб з гліны, дрэва, бісеру… А мо проста выпіць гарачага віна альбо квасу. Аднак што прыезці трэба абавязкова, дык гэта знакамітыя «казюкі» — сімвал свята: гэта букецікі з засушаных кветакі траваў, велікодныя вербы.
На Казюкас варта ехаць і проста па атмасферу — бо
ў месце, дзе сярод снегу з’яўляюцца кветкі, пануе карнавал:музыкі, мастакі і іншыя творчыя людзі таксама выходзяць на вуліцы.
0
0
0
0
0
0
