Prymajcie navahodnija vinšavańni: Śviaty Mikałaj sa Skandynavii — były pasoł Šviecyi ŭ našaj krainie Stefan Eryksan.
«Hod, jaki prajšoŭ, šmat dla kaho byŭ niaprostym, u tym liku dla mianie. Ja chaču pažadać, kab novy hod staŭ dla vas, dla nas usich najlepšym.Ja b chacieŭ pažadać vam usim, kaniešnie, dabra, zdaroŭja, dabrabytu i ŭsiaho astatniaha, jak zvyčajna žadajuć na Novy hod», — skazaŭ Eryksan.
Ale, jak padkreśliŭ były pasoł, jon chacieŭ by vyłučyć «jašče dźvie rečy».
«Ja b chacieŭ pažadać vam, biełarusam, bolš upeŭnienaści.Upeŭnienaści ŭ sabie, štodzionna, u žyćci, u lubvi. Upeŭnienaści ŭ sabie, jak biełarusy, jak pradstaŭniki vielmi cudoŭnaj krainy, z bahataj historyjaj, cikaviejšaj kulturaj. Hetym treba hanarycca. Jašče by chacieŭ vam pažadać šmat dabra, kab było šmat dabryni ŭ vašym žyćci. Heta dapamahaje žyć», — skazaŭ Eryksan.
«Ludzi jość roznyja, usich, mabyć, nielha palubić, ale pavažać adzin adnaho — treba.
Navat z čałaviekam, jaki nie raździalaje vašyja dumki, treba zaŭždy staracca znajści supolnuju movu, šukać kampramisy. Hetaha ja taksama vam žadaju, biełarusy, u nastupnym hodzie», — adznačyŭ Eryksan.
«Navat kali ja budu vielmi daloka, u Šviecyi, chaču vas upeŭnić, što ja ŭ sercy z vami. Tyja hady, jakija prajšli ŭ mianie ŭ Biełarusi, byli dla mianie vielmi dobrymi, najlepšymi, možna kazać, u maim žyćci. Ja vielmi pa vam sumuju, ja nikudy nie źniknu i budu z vami», — pryznaŭsia Eryksan.
Zaviaršyŭ svajo vinšavańnie jon vokličam «Žyvie Biełaruś!».
Taksama raim:
Kantralor, kucharka, koń — usie śpiavajuć pa-biełarusku «Zvon źvinić» — Jingle Bells!
Navahodni zvarot da biełarusaŭ historyka Uładzimira Arłova
Navahodniaje vinšavańnie biełaruskamu narodu ad satyryka Jaŭhiena Lipkoviča
