Pamiežnik zabraŭ pašpart i vyjšaŭ ź ciahnika. Kali jon viarnuŭsia, to byŭ vielmi nervovy — kaža Radzivinovič.
Viarnuŭšysia, pamiežnik zahadaŭ Radzivinoviču zabrać svaje rečy j kiravacca za im. Na praciahu šaści hadzinaŭ žurnalista trymali ŭ pamiaškańni biez prybiralni. Pamiežniki na praciahu hetaha času źmianialisia j nichto nia moh rastłumačyć, što adbyvajecca. U rešcie adzin z pamiežnikaŭ paviedamiŭ, što viza j pašprat — u paradku.
Paźniej Vacłavu Radzivinoviču patłumačyli, što biełaruskaja dziaržava nia raić jamu jeździć u Maskvu praź Biełaruś. Žurnalistu prapanavali padarožničać samalotam, albo abjaždžać praz Ukrainu.
Biełaruskija pamiežniki pasadzili žurnalista ŭ ciahnik, jaki nakiroŭvaŭsia ŭ Polšču. Kala 7 hadziny ranicy Radzivinovič byŭ u Terespali.
Adnojčy Radzivinovič užo byŭ departavany ź Biełarusi, ale tady biełaruskija ŭłady nie pastavili jamu ŭ pašpart adpaviednaj piačatki.
