Maryja Amalija Łopes z Muksii, haradka na paŭnočnym zachadzie Hišpanii, stała samym papularnym u Hišpanii błohieram. Joj 95 hadoŭ.
«Siabry pa Internecie! Siońnia mnie spoŭniłasia 95 hadoŭ. U mianie dzień narodzinaŭ, i moj unuk‑sknara padaryŭ mnie błoh». Hetymi słovami ŭ śniežni 2006 h. pačałasia historyja niečakanaha pośpiechu.
Pensijanerka źbirałasia pisać pra svaju maładość, radzimu i žyćcio žančyny, jakaja pierakročyła 90‑hadovy rubiež, spadziejučysia znajści paru čytačoŭ svajho ŭzrostu. Ale siońnia «najstarejšuju błohieršu śvietu» viedajuć sotni tysiač karystalnikaŭ Internetu.
Ciaham niekalkich miesiacaŭ internet‑dziońnik «A mis 95 años» («U maje 95») pieratvaryŭsia ŭ sapraŭdny mahnit dla publiki, najpierš, hišpanamoŭnaj.
Naturalna, što Maryi Amalii dapamahaje toj samy ŭnuk. Jon zapisvaje jaje apoviedy na dyktafon, a potym pieradrukoŭvaje. Ciapier u błohu bolš za 170 zapisaŭ. A dziońnik pierakładajecca na roznyja movy śvietu. Jość užo rasiejskaja versija.
Temy, što ŭźnimaje seńjora Łopes, vielmi roznyja. Uražańni maładości, hramadzianskaja vajna, siońniašniaja Hišpanija. Sučasnaja palityka jaje taksama cikavić, pieradusim premjer‑ministar Chase Luis Sapatera. «Heta vialiki hišpaniec», — kaža Maryja Amalija Łopes.
Čamu jejny błoh nastolki papularny? U svaich kamentarach čytačy pišuć, što nie ŭsprymajuć Maryju Amaliju jak niejki kurjoz. «Heta ni z čym nie paraŭnalnaja asałoda — šmat hadoŭ paśla pračytać žyvyja ŭspaminy, napisanyja niepasrednaj udzielnicaj padziej», — piša niejki Fernanda. Jaho dapaŭjanie niejki ananim: «Atrymlivaju zadavalnieńnie, čytajučy hety błoh. U ludziej, takich jak vy, možna mnohamu pavučycca!»
