«Na daručeńnie kiraŭnika biełaruskaj dziaržavy ŭ Karakas dla ŭdziełu ŭ žałobnych mierapryjemstvach u suviazi sa śmierciu prezidenta Vieniesueły Uha Čaviesa nakiroŭvajecca aficyjnaja delehacyja ŭ składzie kiraŭnika spravaŭ prezidenta Biełarusi, sustaršyni
Pryvodzim tekst praniźlivaha zvarotu Alaksandra Łukašenki ŭ suviazi sa śmierciu Uha Čavesa.
«Našy sercy praciała sumnaja viestka — pajšoŭ z žyćcia blizki, nadziejny siabar, naš brat, Prezident Balivaryjanskaj Respubliki Vieniesueła Uha Čaves Fryjas.
My, nie strymlivajučy śloz, smutkujem razam ź vieniesuelskim narodam, apłakvajučy zaŭčasnuju śmierć Uha Čavesa — adnaho z najvialikšych dziaržaŭnych i hramadskich dziejačaŭ sučasnaści, niazłomnaha hieroja, pałymianaha patryjota i zmahara za niezaležnaść, vydatnaha palityka, myślara i pramoŭcy, jarkaha, mocnaha i žyćciaradasnaha čałavieka, usio žyćcio jakoha była całkam i biez astatku pryśviečana słužeńniu Ajčynie.
Pad kiraŭnictvam Uha Čavesa, spadčyńnika i pradaŭžalnika śviatoj spravy Symona Balivara, Vieniesueła skinuła źnienavidnaje jarmo adstałaści i halečy, vyzvaliłasia ad palityčnaha i ekanamičnaha pryhniotu inšaziemnych dziaržaŭ. Prezident Čaves mocnaj, ćviordaj rukoj ŭpeŭniena vioŭ rodnuju krainu da svabody i ščaścia. Jon byŭ i, ja ŭpeŭnieny, nazaŭždy zastaniecca dla miljonaŭ ludziej sapraŭdnym baćkam vieniesuelskaj nacyi, abaroncam biednych, abiazdolenych i pryhniečanych, śvietačam nadziei i aporaj demakratyi na paŭdniovaamierykanskim kantyniencie.
U asobie Uha Čavesa my stracili blizkaha čałavieka i najlepšaha siabra, jaki horača lubiŭ Biełaruś i zaŭsiody praciahvaŭ nam ruku dapamohi ŭ ciažkuju chvilinu.Supolnaja praca na karyść Biełarusi i Vieniesueły, tyja ciopłyja, čałaviečyja adnosiny, jakija źviazvali nas usie hetyja hady, nazaŭsiody zastanucca adnymi z samych darahich uspaminaŭ u maim žyćci.
Imia Prezidenta Balivaryjanskaj Respubliki Vieniesueła Uha Čavesa Fryjasa załatymi litarami ŭpisana ŭ skryžali suśvietnaj historyi, jaho asobu i ździajśnieńni ciapier naležać viečnaści.
Siońnia, u hety čas bolu i smutku, my spačuvajem rodnym i blizkim Uha Čavesa, usiamu narodu Vieniesueły i klaniemsia pamiaćciu jaje vialikaha lidara ŭvasobić našy sumiesnyja zadumy i płany ŭ žyćcio, praciahnuć palityku družby i ŭzajemadapamohi, zrabić usio dla dalejšaha ŭmacavańnia i raźvićcia supracoŭnictva na karyść abiedźviuch krain.
Spačyvaj ź miram, naš siabra i bracie Uha Čaves. Tvaja sprava budzie žyć u viakach!»
