Marjan Misievič. Fota Kastusia Šytala, westki.info.
Toj pierafarbavaŭ haŭbiec ułasnaje kvatery ŭ bieły i čyrvony kolery, upryhožyŭ biełaruskim arnamentam, a pasiaredzinie pryładkavaŭ «Pahoniu». Za heta jaho vyklikajuć na administracyjnuju kamisiju, kab aštrafavać za «psavańnie architekturnaha rašeńnia budynka».
Pavodle spadara Misieviča, jon rasfarbavaŭ svoj haŭbiec u nacyjanalnyja kolery, čym upryhožyŭ nia tolki svoj «šmatpaviarchovik», ale j uvieś centar pasiołka Padśville. Bo ŭ tym domie, dzie jon maje kvateru, užo 40 hadoŭ nie było ramontu: «Dom naš u try pavierchi, maja kvatera na druhim. Domu 40 hadoŭ, z toj pary tak i staić. A haŭbcy ŭ nas takija: para-trojka łodžyjaŭ zašklonych, astatnija haŭbcy abšarpanyja. I ŭ mianie taki byŭ, kali ja kvateru tut nabyŭ paru hod tamu».
Marjan Misievič vyrašyŭ adramantavać svoj haŭbiec, a zaadno pakazać, što haspadar — ščyry biełarus: «Haŭbiec moj — 3 metry 10 santymetraŭ. I na ŭsie hetyja 3.10 išli try pałasy — biełaja, čyrvonaja, biełaja.A pa bakach, santymetraŭ pa 10 — arnament biełaruski. A pasiaredzinie — „Pahonia“. Ja malavaŭ heta na blasie, potym prykručvaŭ šrubami, usio fundamentalna rabiŭ. „Pahonia“ była prymacavanaja asobna na šrubach. Jakaja pryhožaja była! Uvieś horad upryhožvała! Ale ž kamuści nie spadabałasia».
Spadar Marjan ciapier vielmi škaduje, što nie paśpieŭ sfatahrafavać svoj bieł-čyrvona-bieły haŭbiec, pafarbavany na pačatku traŭnia. Bo prykładna praz tydzień kamunalniki, nie papiaredziŭšy haspadara, pierafarbavali jaho ci to na svoj hust, ci to kazionnaj farbaj, jakaja znajšłasia, — u čyrvony koler.Zapeckali i «Pahoniu», pryčym niajnakš jak unočy, upotajki. Bo nichto z susiedziaŭ nia bačyŭ, jak heta adbyvałasia. Ale rankam 6 traŭnia Marjan Misievič zaŭvažyŭ, što haŭbiec užo nia toj. I pačaŭ vyśviatlać, chto heta zrabiŭ.
Vyśviatleńni skončylisia pratakołam ab administracyjnym pravaparušeńni, praciahvaje spadar Marjan: «Ja pajechaŭ vyśviatlać adnosiny ŭ pasiałkovy saviet. Adrazu pierajšoŭ u napad: „Chto heta ŭsio narabiŭ biez majho dazvołu?“ Staršynia źbiantežyłasia, skazała, što nia viedaje. Učastkovy niešta pramiamliŭ, što načalnik ŽKH. Jany jašče patrabavali ź mianie piśmovych tłumačeńniaŭ, ale ja admoviŭsia: skazaŭ, što spačatku raźbiarusia, chto tut što rabiŭ i pa jakim zahadzie! Tady ja pajechaŭ u ŽKH, da načalnika: „Na jakoj padstavie i chto sapsavaŭ maju pryhažość?“ Jon pačaŭ kazać, što haŭbiec — heta nie maja pryvatnaja majomaść. Jasna, adnym słovam: heta jaho padnačalenyja zrabili».
Pavodle spadara Misieviča, načalnik ŽKH u Padśvilli — były kiraŭnik Hłybockaj rajonnaj milicyi. Tamu j metady ŭ jaho takija: adrazu pozvu da hałoŭnaha architektara rajona, kab składać pratakoł:«Pratakoł jon pry mnie składaŭ. „Parušeńnie architekturnaha rašeńnia budynkaŭ i zbudavańniaŭ“, voś taki artykuł ja parušyŭ. U pratakole byli try radki na maje zaŭvahi. Ja skazaŭ, što nie ŭkładusia, i ŭ majoj tłumačalnaj zapiscy, jakuju da pratakoła prykłali, ja ŭsio napisaŭ: „Pa centry haŭbca była „Pahonia“, heta aficyjny hierb vobłaści. Pa bakoch ja raźmiaściŭ dla pryhažości biełaruski arnament. I naš dom adrazu papryhažeŭ, niahledziačy na łachmany, što sušylisia na susiednich haŭbcach, na roznakalarovyja ramy i łodžyi“. Tak što tut, ja dumaju, hałoŭnaje — nie rasfarboŭka. A toje, što namalavana!»
Pavodle artykuła 21.13 Kodeksu ab administracyjnych pravaparušeńniach za «parušeńnie architekturnaha rašeńnia fasadaŭ budynkaŭ i zbudavańniaŭ» Marjanu Misieviču pahražaje štraf ad 200 tysiač da miljona rubloŭ.Pamier štrafu maje vyznačyć administracyjnaja kamisija. Na pasiadžeńnie spadar Marjan źbirajecca pryjści ŭ svaim zvyčajnym adzieńni — u majcy z «Pahoniaj», sa značkam u vyhladzie bieł-čyrvona-biełaha ściažka. A z saboj abiacaje ŭziać sapsavany kamunalnikami staražytny hierb: haspadar źniaŭ jaho z haŭbca, dzie zastałasia tolki plama na miescy zapeckanaj čyrvonym «Pahoni».
