Učora prezident Rasii Uładzimir Pucin u Sočy ŭdzielničaŭ u pasiadžeńni Arhanizacyi damovy ab kalektyŭnaj biaśpiecy (ADKB: Armienija, Biełaruś, Kyrhyzstan, Rasija, Tadžykistan, Kazachstan). Pasiadžeńnie akazałasia vielmi chutkim, a žurnalistaŭ cikaviła tolki tema pieramovaŭ Uładzimira Pucina i Alaksandra Łukašenki z nahody «Urałkalija». Pra heta — repartaž śpiecyjalnaha karespandenta rasiejskaha vydańnia «Kommiersant» Andreja Kaleśnikava z sočynskaha sanatoryja «Ruś».
Prezidenty krain ADKB nie vyhladali ŭčora natchnionymi. Mahčyma, na ich nastroj paŭpłyvała zmračnavataje daždžystaje nadvorje ŭ Sočy. Uvohule, rabili jany ŭražańnie možna navat skazać u niejkim sensie asudžanych. Skardzilisia adzin na adnaho i na susiedziaŭ. Armienija, viadoma, na Azierbajdžan (biez ryzyki pačuć skarhi ŭ adkaz). Tadžykistan — na toje, što miažu z Afhanistanam achoŭvajuć ŭsiaho dva viertalota Mi-2 (heta značyć navat nie achoŭvajuć i navat nie kantralujuć, a čas ad času nazirajuć za joj źvierchu) . Biełaruś — na toje, što zašmat sił u apošni čas adymaje baraćba z kibierzłačynnaściu (Alaksandr Łukašenka pamiž tym prykmietna azyznuŭ, zatoje, dziŭnaja reč, u jaho vyrazna pačarnieli vusy!). Rasija — na toje, što kožny dzień u śviecie terakty, litaralna kožny dzień.
Lidary krain ADKB pavinny byli pryjechać siudy, u Sočy, na svajo čarhovaje pasiadžeńnie — i pryjechali. I ciapier, miarkujučy pa ŭsim, čakali, kali pavinny buduć źjechać.
Ułasna kažučy, da hetaha času ŭsio, što mahło adbycca, adbyłosia. Heta značyć Uładzimir Pucin sustreŭsia z Alaksandram Łukašenkam.
Mierkavałasia, što jany mohuć sustrecca na samicie, a asobnaj sustrečy nie płanavałasia.
Miž tym Alaksandr Łukašenka ŭžo niekalki dzion adpačyvaje ŭ sanatoryi «Biełaruś» (pamiž rezidencyjaj «Bačaroŭ ručaj» i sanatoryjem «Ruś», dzie prachodziŭ ŭčorašni samit) i napiaredadni damohsia sustrečy z Uładzimiram Pucinym.
Publična Alaksandr Łukašenka ŭčora abmoviŭsia, što abmiarkoŭvaŭ z Uładzimiram Pucinym zbolšaha mižnarodnyja pytańni, u tym liku šukaŭ šlachi vyrašeńnia ŭrehulavańnia siryjskaha kryzisu (Alaksandr Łukašenka nie moža zastacca ŭ baku ad rašeńnia vostraj prablemy sučasnaści) . Skazana heta było, mabyć, pierš za ŭsio dla taho, kab padkreślić: pra spravy siamiejnyja (heta značyć pra «Urałkalij») i havorki nie zachodziła.
Zrešty, pavodle źviestak «Kommiersanta», mienavita hetaj temie była pryśviečana častka viečarovaj razmovy.
Ale i ŭčorašnim rankam Uładzimir Pucin znoŭ sustreŭsia z Alaksandram Łukašenkam, i taksama zusim nieaficyjna.
Bolš za toje, i paśla pasiadžeńnia ADKB, jakoje prajšło imkliva i da ahulnaha zadavalnieńnia bakoŭ, jany znoŭ sustrelisia, užo poźnim viečaram.
I nielha skazać, što jany nie abmierkavali hetaj temy znoŭ. «Kommiersantu» stała viadoma, što jany tak ni pra što i nie damovilisia z hetaj nahody. Spadar Łukašenka byvaje nie tolki žorstkim, ale i žorstkim pieramoŭnikam (ale potym usio roŭna addaje «Biełtranshaz» na ŭsie 100%).
Dyk voś, ciapier pieramovy prachodziać u pieryjad jakraz žorstkaści. Značyć, čas poŭnaj kapitulacyi ŭžo blizka.
— Treba ŭsio ž taki razumieć, — skazaŭ «Kommiersantu» pres — sakratar rasijskaha prezidenta Dźmitryj Piaskoŭ, — što heta nie tema dvuch prezidentaŭ.
Sapraŭdy, heta tema adnaho prezidenta.
