Na pieramovach u Kramli ŭ piatnicu. Fota Rojterz.
Upieršyniu na biełaruskuju ziamlu stupić naha kanclera Niamieččyny i prezidenta Francyi. Pra padvodnuju častku minskich pieramovaŭ možna zdahadacca z paviedamleńniaŭ ź Miunchiena. Ja maju na ŭvazie nie histaryčnyja paraleli z 1938 hodam, a mižnarodnuju kanfierencyju, što adbyłasia ŭ centry Bavaryi na minułych vychadnych.
Paśla jaje vyrazna stomlenaja kanclerka Hiermanii Anhieła Mierkiel u niadzielu palacieła na sustreču z Abamam u Vašynhton. Pierad tym jana niečakana, uziaŭšy z saboj Alanda, u čaćvier adpraviłasia ŭ Kijeŭ, a ŭ piatnicu — u Maskvu.
Voś užo amal hod, jak va Ukrainie pralivajecca kroŭ. Rasija pasyłaje tudy zbroju i bajcoŭ. U toj ža čas za ceły hod ZŠA i krainy Jeŭrasajuza tak i nie raspačali pastavak zbroi va Ukrainu. (Heta nie pieraškodziła Pucinu nazvać ukrainskuju armiju «nataŭskim lehijonam».)
Ciapier hetaje pytańnie stała asnoŭnym u zachodnich stalicach: pastaŭlać ci nie pastaŭlać zbroju Ukrainie. Mienavita pra heta havaryli ŭ Miunchienie, dzie sabralisia kiraŭniki krain Zachadu.
Mierkiel vykazvałasia hranična adkryta. «Ja nie mahu ŭjavić sabie situacyju, kali Ukraina stanie nastolki dobra ŭzbrojenaja, što Pucin budzie dumać, što jon moža prajhrać», — skazała jana. Urešcie, skazała jana, ZŠA ž nie vajavali za ŭźjadnańnie Hiermanii paśla Druhoj suśvietnaj. Raz bo Kijeŭ nie moža pieramahčy ŭ vajnie z Rasijaj, to lepš pahadzicca na časovyja miežy, źbierahčy žyćci ludziej i zachavać vieru ŭ bolš spraviadlivuju budučyniu.
Ad Mierkiel, hetaj ścipłaj, jak dla palityka, žančyny, zaležyć mnohaje.
Mierkiel i Abama na sustrečy ŭ Vašynhtonie ŭ niadzielu.
Aściarožny Abama choča, kab pytańnie pastaŭki zbroi rašała jana. Jahony vice-prezident Bajden skazaŭ u subotu: «Pasprabavać dasiahnuć hanarovaha miru my pavinny, ale ŭkraincy majuć prava abaraniacca».
Respublikancy, jakija majuć bolšaść u Kanhresie, tradycyjna nastrojenyja ŭ duchu Rejhana: impieryi zła treba supraćstajać lubymi dastupnymi srodkami.
Upłyvovy sienatar Hrem u Miunchienie skazaŭ: «U Maskvu možna jeździć da pasinieńnia». I zaklikaŭ: «Uzdymiciesia suprać brachni i pahrozy».
Kiraŭnik amierykanskimi siłami ŭ Jeŭropie hienierał Frederyk Chodžes zajaviŭ u intervju «Uoł-stryt džornał» u subotu, što, pa jahonych acenkach, Rasija rychtujecca da vialikaj vajny «ź niekim» praź piać-šeść hadoŭ.
Minsk staŭ miescam, dzie vajnu chočuć praduchilić. Chtości choča, a chtości, mahčyma, choča prosta vyhadać lepšyja pazicyi dla vyrašalnaha ŭdaru.
Chtości paraŭnoŭvaje Minsk ź Jałtaj 1945 hoda, chtości – ź Miunchienam 1938-ha. Mierkiel nie maje iluzij, jakija mieŭ Čembierlen. Jana choča vyjści ź situacyi biez vajny. Ale, na žal, adziny, chto vyrašyć, čym stanuć minskija pieramovy – heta Pucin. Usie viedajuć, što dumajuć zachodnija lidary, ale nichto nie viedaje, što dumaje Pucin.
Mir mahčymy tolki tady, kali jaho chočuć dva baki. Dla vajny dastatkova voli adnaho.
