Sudovaja epapieja Alaksandra Niamkieviča, supracoŭnika Baranavickaj DIUSŠ pa boksie, pačałasia ŭ 2009-m. Tady jaho pryznali vinavatym u niezakonnaj pradprymalnickaj dziejnaści — mužčyna rabiŭ jeŭraramonty, nie zarehistravaŭšysia jak IP, i atrymaŭ «prybytak u bujnym pamiery». Tady sud abaviazaŭ jaho vypłacić štraf i kampiensavać naniesienuju dziaržavie škodu — ahułam kala 16 miljonaŭ rubloŭ.
«Hrošy pačali vyličvać z majho zarobku, — raskazvaje Alaksandr. — Ja ŭsio dobrasumlenna vypłačvaŭ, ale prykładna praz hod paśla prysudu vyjšaŭ novy zakon z advarotnaj siłaj: «bujnym prybytkam» pačali ličyć sumu bolšuju, čym zarabiŭ ja.
Tamu ź mianie musili źniać sudzimaść i vyzvalić ad adbyćcia pakarańnia ŭ vyhladzie štrafu. Adnak na toje, kab razabracca ŭ źmienach u Kryminalnym kodeksie, Baranavickamu sudu spatrebiŭsia jašče hod — tolki ŭ 2011-m, paśla lista z abłasnoj prakuratury, sudzimaść z Alaksandra ŭrešcie źniali, a razam z tym i pastanavili vyzvalić ad štrafu.
Praŭda, i tut zrabić usio hładka nie atrymałasia — sud nie moh vyznačycca, ź jakoj daty ličyć mužčynu niesudzimym: z daty pasiadžeńnia ci z daty vychadu novaha zakona?
U vyniku sudovych pastanovaŭ akazałasia adrazu dźvie, a potym i try — sud takim čynam vypraŭlaŭ svaje pamyłki. Urešcie pastanova ab źniaćci z Alaksandra sudzimaści nabyła moc tolki ŭ 2013-m! Za hety čas sudavykanaŭcy paśpieli kanfiskavać u mužčyny haraž i pradać jaho.
«Haraž pradali za adzin dzień! Ja ab hetym navat nie viedaŭ, — mužčyna šakavany dziejańniami suda. — Pryjšoŭ niejak, a tam užo čužy zamok i sihnalizacyja! Pry hetym pradadzieny jon za śmiešnyja hrošy — za 6 miljonaŭ! I heta — rynkavy košt? Chto jaho aceńvaŭ? Realnaja cana haraža — niekalki tysiač dalaraŭ. Ja sam moh by jaho pradać i vypłacić usio, što jany ź mianie spahaniali. Ale nie — zabrali, pradali, i za hety čas u majho haraža źmianiłasia ŭžo try ŭłaśniki».
Praź niazhodu z prodažam haraža Alaksandr Niamkievič pisaŭ skarhi ŭ roznyja instancyi, u vyniku Baranavicki sud admianiŭ svajo ž papiaredniaje rašeńnie i pryznaŭ tarhi niadziejsnymi, ale pastanovu ab realizacyi haraža nie admianiŭ. Praŭda, u Baranavickim sudzie ź mierkavańniem Alaksandra nie zhodnyja: maŭlaŭ, peŭnyja niedarečnaści byli, ale ŭsio vyrašyłasia pa zakonie.
«Što da haraža, to sud usio rabiŭ pravilna. Kali ŭ vas, naprykład, skrali mašynu i pradali, to vy zachočacie, kab złačynca vam adrazu hrošy addaŭ, ci budziecie čakać, pakul jon pakrysie vypłacić? Dyk voś i tut: haraž byŭ pradadzieny, kab chutka kampiensavać škodu, naniesienuju dziaržavie», — tłumačyć staršynia Baranavickaha suda Mikałaj Kmita.
Ci moh Alaksandr sam pradać svoj haraž? I čamu jaho pradali za takuju maleńkuju sumu? Tut sudździa pramaŭčaŭ.
