Heta byŭ čałaviek-lehienda. U vajnu jon udzielničaŭ u polskim padpolli i Armii Krajovaj, vajavaŭ u Varšaŭskim paŭstańni. Vykonvaŭ śpiecyjalnuju misiju padpolla pa ratavańni žydoŭ. Trapiŭ u Aśviencim. Vyžyŭ.
Paśla vajny jon trojčy siadzieŭ u turmach kamunistyčnaj Polščy. Za ŭdzieł u apazicyi jaho dvojčy sudzili za «špijanaž». Vyžyŭ.
Jon pamior u Varšavie ŭ 93 hady 24 krasavika.
Boh daŭ jamu pabačyć krach Hitlera i krach Savietaŭ. U 1990 hodzie čałaviek, jaki 50 hadoŭ pravioŭ u padpolli i paŭpadpolli, staŭ dypłamatam.
Heta byŭ čałaviek ź biesparaŭnanym pačućciem humaru. «U 68 hadoŭ ja staŭ ambasadaram; u 73 — ministram, u 75 — sienataram, u 78 — druhi raz ministram. Ciažka było pryvykać».
U panu Bartašeŭskim uvasobilisia najlepšyja rysy polskaha intelihienta — vysakarodstva, šlachietnaść, advaha, daścipnaść.
I jak ministr, i na pasadzie staršyni Polskaha PEN-Centra jon byŭ vialikim siabram Biełarusi.
Viečnaja pamiać i ad biełarusaŭ.
