Padrychtavali knihu da druku — rasčytańnie, pierakład na biełaruskuju movu, tranśliteracyja — Aleś Brazhunoŭ i Nadzieja Staravojtava. Kniha vyjšła pad redakcyjaj Maryjuša Maškieviča — byłoha ambasadara Polščy ŭ Miensku.
Spryčyniŭsia da vydańnia i Alaksandar Milinkievič, jaki napisaŭ ustup da knihi.
Va ŭstupie zaznačajecca «Biełaruski «Tryščan» jość śviedčańniem našych hłybokich suviaziaŭ z zachodniaj, jeŭrapiejskaj i chryścijanskaj tradycyjaj. Lehienda ci mif pra cara Tryščana paŭstaŭ u VII‑VIII st. na brytanskich vyspach i raspoviedy pra jaho bolš jak tysiaču hadoŭ vandravali pa ŭsioj Eŭropie ŭ vusnaj i piśmovaj formach. Rukapis, jaki źjaviŭsia na pierałomie XVI i XVII stahodździaŭ, zusim nie musić być pieršaj biełaruskaj viersijaj, napeŭna takich pierakazaŭ było bolš, tolki nie ŭsie jany zachavalisia. Siarod inšych pomnikaŭ i śviedčańniaŭ našaj hłybokaj jeŭrapiejskaj historyi jość nie tolki litaraturnyja tvory — Biblija Skaryny, «Pieśnia pra Zubra» Husoŭskaha, tvory Symona Połackaha i Budnaha. Vialikim śviedčańniem našaj jeŭrapiejskaj kultury źjaŭlajecca niekalki vydańniaŭ i viersijaŭ Statutaŭ — badaj najbolš sučasnaj u toj častcy Eŭropy dziaržaŭna‑pravavoj sistemy, jakaja davała žycharam našaj krainy pačućcio stabilnaha prava ŭłasnaści i pavahi da čałaviečaj asoby. Usio heta daje nam pačućcio honaru i hłybokaje pierakanańnie, što naša miesca siarod narodaŭ Eŭropy, u cyvilizacyi, jakaja stvaraje prastoru dla svabody asoby i tvorčaści. Niachaj naš biełaruski Tryščan i šmat kopijaŭ faksimilnaha vydańnia, jakoje my pieradamo ŭ biełaruskija damy, budzie takim simvałam tvorčaj svabody i demakratyčnych pamknieńniaŭ našaha jeŭrapiejskaha narodu».
Kniha maje hustoŭna azdoblenuju ćviorduju vokładku i vysakajakasnyja kalarovyja fotailustracyi. Vydadzieny nakład budzie raspaŭsiudžany pa biblijatekach krainy, universitetach. Ekzemplary knihi buduć taksama prezentavany viadomym biełaruskim dziejačam.
 |
 |
