Aŭtarski viečar kampazitara — suzasnavalnika «Biełaruskaha hramadska‑kulturnaha tavarystva ŭ Pieciarburhu».
Pieršaja paśla Druhoj suśvietnaj vajny hramadskaja biełaruskaja arhanizacyja ŭ Pieciarburhu była stvorana 30 krasavika 1989 h. Suzasnavalnikami stali Valancin Hryckievič, Mikoła Nikałajeŭ, Aleh Łysienka, Ivan Černiakievič i haspadar pamiaškańnia dzie prajšoŭ pieršy schod (siektar instrumientaznaŭstva Instytuta teatra, muzyki i kino na Isakijeŭskaj płoščy
), kampazitar Ihar Uładzimiravič Macyjeŭski.
Nielha skazać, što naša epocha prajšła pad muzyku Macyjeŭskaha. Ale epocha była akurat takaja, jak muzyka Macyjeŭskaha: časam rvanaja, niaroŭnaja, z farsažami, časam śmiašlivaja, z roznymi instrumientami. Tradycyi kłasiki ŭ spałučeńni z avanhardam. Tut i soła na vijałančeli, i skrypka z fartepijana, i prosta fartepijana i vakał — mužčynski i žanočy, i burleska dla truby i fartepijana, i soła na arfie… pa‑polsku, pa‑rusku, pa‑biełarusku. Pa-polsku z ruskim akcentam (bo vykanaŭcy ruskija), pa‑biełarusku — z tym ža akcentam pa toj ža pryčynie. Aŭtarski viečar kampazitara 12 lutaha 2008 h. u Małoj zale imia Michaiła Hlinki Sankt‑Pieciarburhskaj akademičnaj fiłarmonii pačynaŭsia čytańniem Adama Mickieviča i Pałanezam, a zakančvaŭsia bliskučaj premjeraj troch častak «Miesy» pa‑biełarusku, u vykanańni kamiernaha choru «Rosika» pad kiraŭnictvam Valanciny Kapyłovaj—Pančanka.
Pamiž hetymi znakavymi numarami byli fartepijanny cykł ź Mienuetam, Kaladkaj, Pastaralkaj, Mazurkaj i Polkaj, a taksama sanata «Ustupleńnie ŭ Apakalipsis» dla vijałančeli soła, dva vakalnyja cykły na vieršy Tadevuša Ruževiča (pa‑polsku) i vakalny cykł «Bajki» na vieršy Jana Bžechvy (taksama pa‑polsku). Paema‑preludyja dla arfy «Sonca hor» i muzyka da niaźniataha kinafilma «Latajučy mieč» vykonvalisia tolki na movie muzyki, biez słoŭ.
