 |
Siońnia žychary staličnaha mikrarajonu Malinaŭka‑4 na sustrečy ŭ Mienharvykankamie pasprabujuć jašče raz adchryścicca ad susiedztva z aŭtazapravačnaj stancyjaj, budaŭnictva jakoj užo pačataje. U 2003 hodzie im heta ŭdałosia, ale nie nadoŭha.
Pieršaja sproba pabudavać AZS na skryžavańni vulic Słabadzkoj i Rafijeva
była zroblenaja jašče ŭ 2004 hodzie. Ale tady žychary vakolnych damoŭ zmahli pierakanać haradzkija ŭłady, što ŭ jaje pabudovie stalica patreby nijakaj nia maje, a voś ekalahičnaje stanovišča j umovy ich pražyvańnia pahoršacca. Praź niekalki hadoŭ Mienharvykankam daje paŭtorny dazvoł na budaŭnictva AZS.
Ale i ciapier 300 žycharoŭ pastavili svaje podpisy suprać raźmiaščeńnia AZS u zvarotach, nakiravanych u administracyju Maskoŭskaha rajonu j Mienharvykankam.
U svaim zvarocie da kiraŭnika Administracyi prezydenta Hienadzia Niavyhłasa žychary pišuć:
«budaŭnictva razhortvajecca litaralna ŭ 50 metrach ad žyłych damoŭ. Usio dzikunstva j absurdnaść u tym, što na vuł. Słabadzkoj budujecca ŭžo druhaja AZS: mienš jak praz kilametar ad budplacoŭki na skryžavańni Słabadzkoj i Rafijeva aŭtazapraŭku buduje «Biełnaftachim»… My źviarnulisia ŭ Mienharvykankam, ale zahadzia viedajem, jaki adkaz pryjdzie adtul — heta budzie adpiska.
Jak mahli hetkaje ŭzhadnić u kamitecie pa ekalohii? Čynoŭniki, da žalu, nie žyvuć u takich ubohich damach, jak našy. Ichnija dzieci napeŭna nia dychajuć pavietram ad vakolnych CEC, kalcavoj aŭtadarohi, haražoŭ, hihanckaha aŭtarynku. Kali łaska, pryšlicie ŭ Malinaŭku svaich rabotnikaŭ, chaj jany pahladziać u vočy žycharam, udychnuć pavietra, jakoje składajecca z kurodyva i smalla, zojduć u kvatery j pačujuć, jaki hrukat staić ad mnostva mašyn…»
Praktyčna kožnaha dnia paśla pracy ludzi prychodziać da budplacoŭki. Karespandent «BČ» pryjechała na adnu z takich sustreč.
— Vysłuchajcie mianie, kab vam było ŭsio zrazumieła, — zaklikaŭ prysutnych viadučy specyjalist ZAT «Biełahrapramresurs», jakoje jość zamoŭcam, Andrej Nikiškin. — Što źmianiłasia z 2003 hodu? Na ziamielnym učastku, jaki padlahaje asvajeńniu, byli prakładzienyja sietki, vielmi vialikija kamunikacyi… Hetyja raboty adbyvalisia (u hramadzie: «vosieńniu, kali my dumali, što liŭnioŭku robiać…»), tak, vosieńniu. Z‑za ich paŭstali prablemy ŭ haražnaha kaaperatyvu…
…Trubapravod vysokaha cisku — heta šalonyja hrošy… Haražniki admaŭlajucca płacić, paźbienuć hrašovych strat jany mohuć, kali tut pabudujuć AZS. Tamu pišuć u administracyju rajonu, harvykankam i prezydentu: kampensujcie nam hrošy…
Mienharvykankam — nie humovy, ź biudžetu hrošy nia voźmie… Voś i było znoŭ pryniataje rašeńnie pra budaŭnictva AZS…»
Čamu ž nie spytali žycharoŭ, a rabili ŭsio ciškom? Akazvajecca, jość śpisy, zhodna ź jakimi byli apytanyja žychary damoŭ 31, 98 i 100. Znachodziacca jany ŭ administracyi Maskoŭskaha rajonu. Hetaje ščyravańnie vyklikała takuju chvalu abureńnia, što inicyjatyŭnaj hrupie ź ciažkaściu ŭdałosia supakoić ludziej.
Lidzija Dźmitryjeŭna, stałaja žančyna, kvatera jakoj mieścicca na pieršym paviersie i vokny hladziać akurat na budplacoŭku vielmi zasmučanaja:
— Nam nichto nie kazaŭ, što tut pabudujuć zapraŭku, a tolki što drevy pasadziać, dy dla dzietak placoŭku zrobiać. Im ža zusim hulać niama dzie. Voś ja i padpisała. Ja pierasialenka z Čarnobylskaj zony, duža chvoraja na rak, a tut tak dymna, asabliva letam. Nielha tut, ludcy dobryja, hetu zapraŭku rabić.
— Usio vielmi surjozna — kaža adzin z pradstaŭnikoŭ inicyjatyŭnaj hrupy Valer Karniejčyk. — Pakul budaŭnictva prypynienaje. My vyjhrali niejki čas, kab adyścisia ad šoku. Ludzi supakoilisia, pavieryli rajonnym i haradzkim uładam, što budoŭli nia budzie. A tut bach — i paniesłasia!
Žychary damoŭ vielmi spadziajucca na sustreču, jakaja maje adbycca siońnia ŭ Mienharvykanamie z udziełam pamočnika prezydenta pa Miensku Anatola Sivaka.
