Hetymi dniami ŭ Maskvie adbyŭsia Archirejski Sabor Ruskaj Pravasłaŭnaj Carkvy. Siarod vyznačeńniaŭ, jaki pryniaŭ Sabor, źviartaje ŭvahu dakumient pra ahulnacarkoŭnaje prasłaŭleńnie šerahu miascovašanavanych śviatych.
Kamisija pad kiraŭnictvam mitrapalita Klimienta Kałužskaha i Baroŭskaha, jakaja składała miesiacasłoŭ RPC, vyjaviła, što bolš za 30 carkoŭnych i dziaržaŭnych dziejačaŭ byli ŭ liku šyrokašanavanych, ale nie prasłaŭlenych, što nazyvajecca, na aficyjnym uzroŭni. Zatym spravu razhledzieła sinadalnaja kamisija pa kananizacyi i nakiravała ŭ Śviaty Sinod RPC prapanovu ab ahulnacarkoŭnym prasłaŭleńni hetych ludziej. U kancy minułaha hoda Sinod vyrašyŭ vynieści pytańnie ab prasłaŭleńni na razhlad Archirejskaha Sabora. I voś 33 śviatary, manachi, manachini i biskupy, a taksama śvieckija asoby (jak, naprykład, Jarasłaŭ Mudry) uniesieny ciapier u śpis śviatych, jakich naležyć šanavać usioj supolnaści RPC.
Siarod prasłaŭlenych na ahulnacarkoŭnym uzroŭni i viadomyja ŭ Biełarusi padźvižniki Pravasłaŭja vialebnyja Jelisiej Łaŭryšaŭski i Marcin Turaŭski, a taksama śviaciciel Mina Połacki. Siarod prasłaŭlenych Archirejskim Saboram RPC i kniahinia Safija Słuckaja, choć jana, jak śćviardžajuć historyki, była ryma-kataličkaju. Prasłaŭleny na ahulnacarkoŭnym uzroŭni i kniaź Raścisłaŭ Smalenski, unuk Uładzimira Manamacha, zasnavalnik dynastyi Raścisłavičaŭ, jakaja panavała ŭ kryvickich ziemlach, u tym liku peŭny čas u Połacku i Viciebsku.
