Vienhierski łaŭreat Nobieleŭskaj premii pa litaratury 2002 hoda Imre Kiertes pamior va ŭzroście 86 hadoŭ paśla praciahłaj chvaroby. Pra heta paviedamiła ahienctva Reuters.
EPA/Alberto Estevez
Kiortes, vienhr jaŭrejskaha pachodžańnia, jaki naradziŭsia ŭ Budapiešcie, z 1944-ha pa 1945 hod byŭ viaźniem Aśviencima i Buchienvalda.
Pieršy raman «Bieź losu» Kiertes napisaŭ u 1975 hodzie. Heta byŭ apoviad ad asoby jaŭrejskaha chłopčyka, jaki patrapiŭ u kancłahier. «Bieź losu» byŭ pryniaty ŭ siaredzinie 1970-ch vielmi choładna, vienhierskaja krytyka prosta abyšła jaho maŭčańniem. Kiortes doŭhi čas žyŭ pierakładami ź niamieckaj.
Ale ŭ 1988 hodzie jon napisaŭ druhi raman «Fijaska», jaki praciahnuŭ temu žyćcia ŭ łahierach. Zaviaršalnym akordam tryłohii staŭ raman «Paminalnaja malitva pa nienarodžanym dziciaci» (1990). Tolki z 1990-ch hadoŭ pra Kiertesa jak pra piśmieńnika daviedalisia čytačy za miažoj - tady jaho ŭpieršyniu pieraviali na anhlijskuju movu.
