«Kožny raz jak pieršy. Niaprostyja byli ŭmovy. I admietna toje, što šmat było abstavinaŭ, składanaściaŭ. Jość taksama asabistyja rečy: i dziadźka moj rodny padčas paŭfinału byŭ na apieracyjnym stale. Rabili apieracyju na sercy. (…) Pavinšavali mianie i abdymali, ledź na rukach nie nasili.
— A ci byli pytańni da cišotki [z Pahoniaj]?
— Nijakich pytańniaŭ da mianie nie było. A što cišotka? Jakija mahli być pytańni da cišotki? A vy lubicie Spanč Boba, naprykład? A ja voś lublu takuju cišotku», — skazaŭ Vital Hurkoŭ u intervju «Biełsatu».
0
0
0
0
0
0
