D., jakoha padazrajuć u napadzieńni na nastaŭnicu ruskaj movy ŭ staličnaj himnazii №74, znachodzicca ŭ SIZA. Jaho baćki z momantu zdareńnia syna ni razu nie bačyli. Pra heta Jeŭraradyjo raspaviadaje Alesia Zajkoŭskaja, maci adnakłaśnicy D., — jana ŭvachodzić u hrupu aktyvistaŭ škoły, jakija nie vierać u vinavataść chłopca i prahnuć maksimalna spraviadlivaha i dakładnaha rasśledavańnia zdareńnia.
«My, usie baćki hetaha kłasa, niekatoryja nastaŭniki, tyja, chto ź im vučyŭsia raniej, tyja, chto vučyŭsia ŭ himnazii ŭ roznyja časy, — my ŭsie ŭ šoku. My nie vierym, što heta zrabiŭ jon. Nastaŭnica ruskaj movy Valancina Uładzimiraŭna była vielmi kanfliktnaj, vielmi składanaj, u nas va ŭsich byli skarhi na jaje. My nieadnojčy źviartalisia i da kłasnaha kiraŭnika, i da dyrektara škoły, i naš kłasny kiraŭnik pa našaj prośbie chadziŭ da dyrektara škoły. To bok jana vielmi niaprostaja dama, — raspaviadaje Alesia. — Maja dačka skončyła małodšuju škołu na 8-9, a ŭ šostym kłasie, paśla prychodu Valanciny Uładzimiraŭny, pa ruskaj u jaje byli piaciorki. Sama ja z nastaŭnicaj pahutaryła niakiepska. Jana stvaraje pryjemnaje ŭražańnie. Ja abiacała kantralavać dačku, a jana paabiacała być mienš patrabavalnaj. I ŭ nas situacyja vyraŭniałasia. Ale dni, kali była ruskaja mova, byli stresavyja. Ni pra jakija inšyja ŭroki nichto nie dumaŭ — ni maja dačka, ni astatnija dzieci. Dzieci apranalisia peŭnym čynam, nie daj Boža joj nie spadabajecca, jany vielmi jaje bajalisia. Uroki rabilisia navat pa načach. Byvała takoje, što dačka da 2-ch nočy robić ruskuju, a nastaŭnica nie pytaje toje, što zadavała».
Himnazist, pakarany paciarpiełaj nastaŭnicaj ruskaj movy
«Jana ŭmieła začapić mienavita asobu vučniaŭ, a nie prosta kryčała «idyjot» ci «kazioł»
Słovy Alesi paćviardžaje Alena, maci jašče adnoj adnakłaśnicy D. Abstanoŭka na ŭrokach ruskaj movy nibyta paŭpłyvała na zdaroŭje jaje dački. Ad stresaŭ dziaŭčynka peŭny čas naviedvała psichołaha.
«Jana ŭmieła začapić mienavita asobu vučniaŭ, a nie prosta kryčała «idyjot» ci «kazioł», — tłumačyć Alena. — Ja zapeŭnivała dačku, što čałaviek sprabuje davieści svoj pradmiet. Ja chadziła da zavuča. Ale zrazumieła, što ničoha nie budzie, raz stolki ludziej skardziłasia i ŭsio zaminałasia. Dzieci bajalisia skarhaŭ baćkoŭ. Maja prosta na kaleni padała: «Mamačka, tolki nie idzi ŭ škołu»».
«Jon nie bajec. U jaho nie było ahresii ni na treniroŭkach, ni ŭ žyćci»
Pa słovach Alesi Zajkoŭskaj, D. byŭ adnym z samych mocnych vučniaŭ 9»A» i pry hetym nie mieŭ kompleksu vydatnika: spakojna i pa-fiłasofsku staviŭsia da adznak. Jaho baćka — doktar. Maci vielmi šmat uvahi nadzialała adukacyi syna, jaki jašče ŭ pačatkovaj škole pieračytaŭ usiaho «Hary Potera». Najlepšuju charaktarystyku chłopcu daje i jaho trenier pa rukapašnym boi Aleh Pančanka, D. zajmaŭsia ŭ jaho kala 10 hadoŭ.
«Viedajecie, u śviatle hetych padziej pačynaješ šukać jaho admoŭnyja baki. Ja nie znachodžu, — kaža Aleh. — Ja nie vieru, što jon moh takoje zrabić. Kali dakažuć, što heta jon, ja prosta nie ŭjaŭlaju, što mahło jaho, spakojnaha i dyscyplinavanaha, šturchnuć na takija dziejańni. Ja ščyra nie vieru, što heta zrabiŭ jon. Da taho ž jon nie bajec. U jaho nie było ahresii ni na treniroŭkach, ni ŭ žyćci. Ja pasprabavaŭ jaho ŭ spabornictvie, ale zrazumieŭ, što chłopiec nie imkniecca być pieršym, prosta zajmajecca dla siabie. Ja sam chacieŭ by razabracca ŭ hetym, što adbyłosia… Nie vieru…»
Atrymlivajecca, što nastaŭnikaŭ abaraniać treba, a dziaciej — nie?
Śviedak trahiedyi ŭ himnazii №74 niama.
«U škole ŭ toj dzień byli adkrytyja ŭsie try ŭvachody. Videa staić tolki nad adnym. Moh zajści chto zaŭhodna. Vielmi zručna heta zrabić u škole, kab padumali na niekaha z vučniaŭ. Śledstva inšyja viersii nie adpracoŭvaje. Čamu? I toje, što z boku administracyi škoły idzie cisk, — heta aburaje. Atrymlivajecca, što nastaŭnikaŭ abaraniać treba, a dziaciej — nie? U nas jość pačućcio viny, što my dapuścili takoje», — pierajmajecca Alesia.
Chronika paniadziełkavaj ranicy 23 maja
Baćki-aktyvisty navat pasprabavali sabrać chroniku toj ranicy, kirujučysia infarmacyjaj z kamier nazirańnia i razmovami z nastaŭnikami i dziećmi.
«8:12. D. zachodzić u škołu (jaho pryvozić maci).
8:15. Razmaŭlaje z nastaŭnicaj francuzskaj movy, jana pytaje, čamu jon pryjechaŭ tak rana, bo pieršy ŭrok admienieny.
8:17. Sustrakaje svajho adnakłaśnika. U hety ž čas u kabiniet ruskaj movy zachodzić nastaŭnica hieahrafii. Usio ŭ paradku.
8:24. Nastaŭnica ruskaj movy Valancina Uładzimiraŭna telefanuje dačce i kaža, što na jaje ździejśnienaje napadzieńnie.
U 8:31 chłopiec razam ź siabram idzie prahulacca na vulicu.
8:51. prychodzić u harderob i rychtujecca da ŭroka fizkultury. U hety čas jamu telefanuje baćka i kaža, što D. ździejśniŭ napadzieńnie na nastaŭnicu. D. pierapytvaje baćku, ci pravilna jon zrazumieŭ jaho».
